Het grote verhuis

hey lieve dinnetjes,

nog maar 2 keer slapen meer en het is de dag van het grote verhuis, al dagen en dagen ben ik alles en nog wat aant inpakken, als ik voorbij de plaats loop waar alle ingepakte volle dozen opgestapeld staan zeg ik in mezelf van goh wat heb ik al een berg werk verzet, en dan draai ik me om en zie hoeveel ik eigenlijk wel nog moet inpakken, soms is het toch een beetje uitzichtloos, wist niet dat een mens zoveel gerief heeft die hij eigenlijk toch niet kan wegsmijten,

ik kijk enorm uit naar men nieuwe appartementje maar sommige momenten word ik toch wel weemoedig, en emotioneel, hier heb ik het grootste stuk van men zwangerschap meegemaakt en hier is ons kleine wiebeltje de eerste keer thuis gekomen enz, ondanks alle "miserie" met de verhuurders heb ik hier toch graag gewoond, een living van 6 en halve meter op 7 en halve meter kom ik nooit meer tegen dat weet ik nu al, hier heb ik ook uren mijmerend over wiebeltje in bad genoten van het comfort, niet dat ik daar geen bad heb maar toch is het anders, hier heb ik alles zwanger gedaan terwijl het daar toch weer de eerste pagina van een onbeschreven boek wordt.

plus nog iets, inpakken en verhuizen is echt niet zo handig met een 3 maanden oude baby die aandacht, verzorging, planning en vooral veel liefde nodig heeft, ik besef telkens weer dat ondanks ik best weet dat ik dringend verder moet inpakken ik toch wel bewust de tijd neem om van men kleine prinsje te genieten, want de tijd gaat gewoon veel te hard om een stuk te missen. men zoon gaat simpelweg voor alles zelf voor  het verhuis hihi

oh ja! vandaag was het 2 weken dat wiebeltje fruitpap eet :D en tevens ook de eerste dag dat hij patatjes gegeten heeft, om de overgang iets makkelijker te laten gaan waren het patatjes met appeltjes, want wij eten ook graag appelmoes hihi en ik moet zeggen zen gezicht sprak boekdelen! hij vond het toch maar iets raars dat wat op dat lepeltje lag plots niet langer lekker fris was maar warm was, je zag hem denken van wat moet ik hier nu mee? maar eens hij de smaak ontdekte vond hij het best wel lekker want hij at ze twee kleine patatjes met een appeltje helemaal op en dat op 3 maanden en 2 dagen oud :D wat ben ik toch zo apetrots op men lieve schat!

de volgende keer dat ik jullie spreek zal waarschijnlijk na het verhuis zijn en nadat we weer op het internet aangesloten zijn

tot dan lieverds xxx