.... Al 2.5 week geleden. Maar nu pas tijd om even een blogje te schrijven.
18 oktober om 3 uur s nachts werd ik wakker met krampen. Neeeee hè dacht ik, weer die ellendige voorweeën. Maandag was ik gestript en sinds dien had ik voorweeën die ik behoorlijk pittig vond, dus ook nu dacht ik dat het weer voorweeën waren.
Ik ben onder de douche gegaan en vernam toen dat er toch wel weinig tijd tussen de voorweeën zat en ik begon me af te vragen of dit dan niet het serieuze werk al was. (Echt dat gezeur van mensen dat je wel weer wanneer je echt weeën hebt klopt ook niet! Haha)
Na een uurtje toch de verloskundige gebeld en bleek ik na de controle rond 04.30 toch al 4cm ontsluiting te hebben. Yesssssss het is echt begonnen. Naar het ziekenhuis gegaan en rond 09.00 zat ik op 8 cm. Ik kon de weeën echt prima opvangen en was vergeleken met mijn eerste bevalling ook echt super rustig en gecontroleerd bezig.
Om 09.15 werd besloten om mijn vliezen te breken en toen brak de hel los. Ik vond de weeën zo pijnlijk en kon ze helemaal niet meer opvangen. Heb vreselijk gegild en raakte helemaal in paniek. Om 09.20 zat ik op 10 cm en mocht ik persen. Ook dit lukte me door de pijn niet. Ik kon me niet concentreren op de weeën en raakte echt in paniek. Na 20 minuten gillen en aanmodderen sprak de verloskundige mij even streng toe. 'nu gaan concentreren en persen Demi... Anders gaat dit niet goed komen. De knop ging toen om en 20 minuten later hadden we onze prachtige zoon op mijn borst liggen.
18/10/2018
10.10 uur
Thijs 💙
We zijn nu 2.5 week verder en waaaauw wat genieten we. Het is zo'n tevreden mannetje! Z'n grote zus is in de wolken met haar broertje. Ze loopt de hele dag met zijn speen rond en zorgt er voor dat Thijs geen kans krijgt om te huilen hahaha. We zitten op een enorme blauwe wolk.
reacties (0)