Waar we al bang voor waren is gebeurd. Lars is door het lange wachten te verzwakt voor de operatie. Hij hangt nu inmiddels al aan 2 infusen, is inmiddels al op alle mogelijke plaatsen geprikt. Heeft in 2 handen een infuus zitten, een sonde in de neus naar de maag en schreeuwt van de honger!!! Door de infusen wordt hij in leven gehouden en krijgt hij de benodigde voedingsstoffen.. maar het honger gevoel blijft gewoon. Iedere zoveel uur wordt het maagzuur uit zn maag gezogen omdat het anders teveel pijn gaat doen. Het mannetje is ontroostbaar. . Kijkt me smekend aan dn snapt maar niet waarom zn papa en mama hem geen flesje geven. Zn mondje helemaal droog.. mn hart scheurt gewoon bij dit aanblik. Ik bid dat morgenvroeg zn bloedwaarden goed genoeg zijn en er hopelijk een ambulance beschikbaar is om hem naar het andere ziekenhuis te brengen... maar ook dat kan n probleem worden want we zitten in limburg en vandaag is het carnaval losgebarsten en dat betekend dat is bijna geen ambulance te krijgen is omdat die allemaal ingezet worden om alle comazuipers af te voeren... die zijn uiteraard belangrijker dan een 2 weken oude baby die er niet voor heeft gekozen ziek te zijn.
reacties (0)