Start van een nieuw begin
Nooit gedacht dat ik nog ooit een keer blij zou kunnen worden van de maandelijkse rode zondvloed. Deze keer wel dus. Ik zal even uitleggen waarom.
Om bij het begin te beginnen..
Begin dit jaar zijn we (nouja ik) gestopt met de pil. In augustus zouden we gaan trouwen en ik wilde eerst een tijdje zoals ze dat noemen, ontpillen en kennis maken met mijn natuurlijke cyclus alvorens we zouden gaan proberen na ons huwelijk een kindje te verwekken. Ik ben namelijk al sinds mijn 14e, wegens zware maandelijkse bloedingen, al aan de pil dus had eigenlijk geen idee hoe mijn eigen cyclus er uitzag.
Zo gezegd, zo gedaan.
Bijna direct kwam mijn normale cyclus op gang, netjes om de 29 dagen. Toen gingen we richting de zomervakantie en begonnen mijn cycli ineens langer te worden.. 30..36.. 32..39.. zelf 1x 42 dagen. Op zich raar.. maar goed we waren er nog niet heel hard mee bezig dus laat maar gaan. Tot ik (ook nog tijdens mijn trouwdag) ineens een zondvloed kreeg van een menstruatie. Niet normaal was dat. Deed me meteen denken aan mijn vroege pubertijd. Niet leuk... Zo halverwege de nieuwe cyclus begon ik ineens veel last te krijgen van een eierstok. in 2010 had ik hier al een keer mee in het ziekenhuis gelegen ivm een grote cyste. Vandaar dat ik ook een bezoekje bracht aan de huisarts. Deze wilde het even aankijken. Ik kreeg steeds meer pijn... Door de pijn, en vanwege onze kinderwens heeft de huisarts ons uiteindelijk verwezen naar de gyn voor een echo. Ik was op het moment van de echo net ongesteld geworden, na een cyclus van 42 dagen (zul je ook altijd zien.. )
Bijna direct kwam mijn normale cyclus op gang, netjes om de 29 dagen. Toen gingen we richting de zomervakantie en begonnen mijn cycli ineens langer te worden.. 30..36.. 32..39.. zelf 1x 42 dagen. Op zich raar.. maar goed we waren er nog niet heel hard mee bezig dus laat maar gaan. Tot ik (ook nog tijdens mijn trouwdag) ineens een zondvloed kreeg van een menstruatie. Niet normaal was dat. Deed me meteen denken aan mijn vroege pubertijd. Niet leuk... Zo halverwege de nieuwe cyclus begon ik ineens veel last te krijgen van een eierstok. in 2010 had ik hier al een keer mee in het ziekenhuis gelegen ivm een grote cyste. Vandaar dat ik ook een bezoekje bracht aan de huisarts. Deze wilde het even aankijken. Ik kreeg steeds meer pijn... Door de pijn, en vanwege onze kinderwens heeft de huisarts ons uiteindelijk verwezen naar de gyn voor een echo. Ik was op het moment van de echo net ongesteld geworden, na een cyclus van 42 dagen (zul je ook altijd zien.. )
Wat ik op de echo zag was niet leuk om te zien. Ik had niet 1 cyste.. maar misschien wel 12-15. In allebei de eierstokken! De eierstokken waren gezwollen en deden pijn.
Al snel werd het vermoeden PCOS uitgesproken en kreeg ik een verwijsbrief richting Fertiliteitsarts. Kort samen gevat, ik was behoorlijk verminderd vruchtbaar, omdat ik niet 1 rijp eitje kreeg, maar een heel nest onrijpe eitjes... die vervolgens niet sprongen!
Ik weet nog goed dat ik thuiskwam en dat ik dacht.. nog voor we uberhaupt echt hebben kunnen proberen, weten we nu al dat de kans op natuurlijke zwangerschap bij mij erg klein is. Ik was behoorlijk in shock. Nooit bij stil gestaan dat ook mij dit kon gebeuren.. het leek nog zon 'ver van mn bedshow' Nu moest ik ineens keuzes gaan maken.
De keuze was om maar meteen te beginnen met verdere onderzoeken. Helaas had de gyn niet opgelet en heb ik een hele cyclus moeten wachten met die onderzoeken omdat het bloedonderzoek plaatsvindt op de 3e dag van de cyclus. (en die was net 1 dag voorbij) Nou voor iemand met hele onstabiele lange cycli is dit niet leuk... :(
Na ruim 4 weken kon ik bloedprikken en mocht manlief met potje kostbaar goed naar het ziekenhuis. 3 weken daarna kregen we uitslag dat al onze waarden gewoon goed waren en dat we in aanmerking komen voor een behandeling om mijn eisprong op te wekken. Dit wordt dan gevolgd via echos en dan krijg je te horen wanneer je ovuleerd, vervolgens kun je dan op een natuurlijke manier je kindje verwekken. Het is de minst ingrijpende methode dus daar was ik wel erg blij om.
Dit gehoord hebbende moesten we wederom gaan wachten tot de volgende ongesteldheid... de behandeling clomid begint namelijk op de 3e dag van de cyclus.
Ik weet nog goed dat ik thuiskwam en dat ik dacht.. nog voor we uberhaupt echt hebben kunnen proberen, weten we nu al dat de kans op natuurlijke zwangerschap bij mij erg klein is. Ik was behoorlijk in shock. Nooit bij stil gestaan dat ook mij dit kon gebeuren.. het leek nog zon 'ver van mn bedshow' Nu moest ik ineens keuzes gaan maken.
De keuze was om maar meteen te beginnen met verdere onderzoeken. Helaas had de gyn niet opgelet en heb ik een hele cyclus moeten wachten met die onderzoeken omdat het bloedonderzoek plaatsvindt op de 3e dag van de cyclus. (en die was net 1 dag voorbij) Nou voor iemand met hele onstabiele lange cycli is dit niet leuk... :(
Na ruim 4 weken kon ik bloedprikken en mocht manlief met potje kostbaar goed naar het ziekenhuis. 3 weken daarna kregen we uitslag dat al onze waarden gewoon goed waren en dat we in aanmerking komen voor een behandeling om mijn eisprong op te wekken. Dit wordt dan gevolgd via echos en dan krijg je te horen wanneer je ovuleerd, vervolgens kun je dan op een natuurlijke manier je kindje verwekken. Het is de minst ingrijpende methode dus daar was ik wel erg blij om.
Dit gehoord hebbende moesten we wederom gaan wachten tot de volgende ongesteldheid... de behandeling clomid begint namelijk op de 3e dag van de cyclus.
Je kunt je dus voorstellen dat je dan uitkijkt naar de volgende ongesteldheid.
Nou die is dus vandaag begonnen.. voor het eerst geen chagerijnig humeur.. maar blijdschap!
We kunnen eindelijk gaan beginnen.. aan een nieuw begin.. van hopelijk een nieuw leven!
Liefs,
We kunnen eindelijk gaan beginnen.. aan een nieuw begin.. van hopelijk een nieuw leven!
Liefs,
Deez
reacties (0)