Luuk en Daan
Zoals de titel
het al aangeeft, gaat dit over mijn twee kanjers.
Mijn verlof zit
er bijna op. Ik ga vrijdag 1 oktober voor het eerst weer werken.
Of
ik er zin in heb, ik zeg volmondig JA!!!!
Alleen vrees ik dat het
behoorlijk druk gaat worden op het werk, dus ik ga morgen even op
gesprek om het eea uit te sluiten (zoals stressss).
Verder over de mannen.
Luka
gaat als een speer in de ontwikkeling (hij telt ineens tot 11 en herkent de letters van zijn naam).
We zijn vandaag voor de derde keer bij een
schooltje gaan kijken.
Hier in de regio (Noordwijk ZH) zijn er lange
wachtlijsten op bepaalde scholen, dus we zijn er vroeg bij.
We
hebben een Christelijke school bezocht, een openbare school en Dalton
onderwijs.
De Christelijke school hadden we een goed gevoel bij
ivm het meegeven van de godsdienst. Emil is Christelijk opgevoed en ik een
beetje. Wij hebben beide er voor gekozen niet mee verder te gaan, maar
het zou niet erg zijn als onze kids het eea er over zouden meekrijgen.
Toch zijn we niet voor deze school gevallen omdat de manier van lesgeven
ons niet goed voelde (geen beleid mbt pesten en behoorlijk streng voor
de leerlingen).
De Openbare school en het Dalton onderwijs
hielden we dus over.
Beide hebben plus en min punten. Openbare school
heeft 15 leerlingen in de klas en heeft een beleid voor dyslexie en
hoogbegaafdheid. Voor de HB kinderen hebben ze zelfs eigen klassen
gecreëerd. Dit laatste is ook een minpunt, omdat ze hiermee een
duidelijk verschil maken tussen de kinderen, en of dat nou helemaal goed
is. . . wij vinden het moeilijk.
Dus onze keuze is gevallen op
het Dalton onderwijs. Dit onderwijs geeft leerlingen de ruimte om zelf
werkjes te plannen in de week, die ze dan af moeten maken.
Ze leren
hiermee plannen en samenwerken.
Ook heeft deze school beleid mbt
dyslexie en gaat zich ook richten op hoger begaafde kinderen. Een school
met groei en mogelijkheden dus. Ook heeft deze school en continurooster. Dat is voor mij als werkende moeder een heerlijk idee. De school heeft intern een BSO, dus daar hoeven we ook niet verder naar opzoek.
Het enige waar we moeite me hebben
is dat er 25 tot 30 kids in de klas zitten. Dat lijkt ons wat veel. Maar
omdat er met zelfstandig leren en plannen gewerkt wordt, is dit volgens de docenten goed te doen.
Voila, we zijn eruit. Het wordt het Dalton Onderwijs in een nieuwe woonwijk met nieuwe kinderen en een frisse start voor iedereen. Deze school past bij Luka en, voor zover we dat nu al kunnen inschatten, ook bij Dane.
Dat brengt mij bij onze kleine, lieve Dane.
Oh lieve meiden, ik ben op een wolk beland.
Wat is dat mannetje opgeknapt zeg. Hij doet het echt super.
Hij eet goed, brabbelt erop los, pakt al gericht zijn vriendjes in de box en hij heeft al twee volle nachten doorgeslapen.
Het is een voldaan kereltje geworden die alleen huilt als hij honger heeft of een vieze luier. Verder is hij mega relaxt geworden. Hij is nu net als Luka alleen iets drukker in bewegen en steviger in z'n spieren.
Dane krijgt nog wel Pepti tegen de koemelk allergie. Als we vier weken verder zijn, dan ga ik de standaard Nutrilon proberen aan te bieden. Mocht daar geen reactie meer op komen, dan lijkt hij er overheen gegroeid te zijn. Dat is het proberen waard, want de voeding die we nu hebben moeten we bestellen bij de apotheek en krijgen we dan vergoed, maar het is een hoop gedoe zo.
Maar goed, ik heb absoluut geen klagen over hoe het nu gaat.
Het begin was lastig ivm het huilen, maar ik heb een voldaan gezinnetje zo.
Voor de liefhebbers heb ik er foto's bij gedaan. Ik hoor de reactie wel weer.
Lieve groetjes en een dikke kus
Dees
PS: uitleg waarom we eens school kiezen waarbij dyslexie en hoogbegaafdheid wordt behandeld. We hebben beide gevallen in onze families en dit betreft toch wel speciale aandacht. Deze aandacht kan niet elke school garanderen en kan uiteindelijk voor problemen zorgen. Dat hebben we helaas van dichtbij meegemaakt dus zijn hier wel alert op.
De volgende Spreekt ook voor zich:
reacties (0)