12 maart ontdekte ik dat ik zwanger was van mijn 2de wonder
Ons 1st kindje samen.
Ons 1st bezoek bij de gyneacoloog was goed al werd ik meer dan een week terug gezet.
En moest ik over 14 dagen terug gaan das zou dan 15 april zijn.
Die dag was er snel.
Zoontje mee naar de gyneacoloog om te gaan kijken naar broer/zus.
Maar op de echo was er geen vruchtje meer te zien.
Onze wereld storten letterlijk in.
Hebben dan een gans weekend verloren gelopen want we kozen dan ook om meteen te laten stoppen met curritage.
18 april was het dan de dag van de curritage.
Alles verliep goed . Ben snel hersteld en alles ging heel snel weer goed
Het voelde alsof mijn lichaam mij in de steek liet of mijn lichaam dit wonder helemaal niet wilt.
Ben kwaad geweest.ontroostbaar noem maar op. Heb het ogenblik steeds moeilijk. Ik gun iedereen zijn zwangerschap en hun baby maar kan het nog niet zien en kan er zo van huilen als er iemand vraagt hoe gaat het nu met u
Dit komt toch wel weer in orde ?
reacties (0)