Inmiddels bevallen!!!!

Na een helse tijd, wil ik jullie vertellen dat ik inmiddels bevallen ben van ons zoontje Nick op 24 mei na inleiding. Ik was toen 38+3 wkn zwanger! Helaas waren mijn laatste loodjes bar slecht. Het uitgebreide verhaal vertel ik nog wel als ik daar klaar voor ben. Alvast een klein voorproefje: Met 36+5 wkn zwanger op zaterdag ochtend werd ik s machterinns vroeg om 6:00 wakker met ontiegelijk veel pijn in mijn zij en naar mijn rug toe, ter hoogte van mijn nieren. T rare was dat ik om 1:45 nog naar de wc ben geweest en nergens last van had. Rond half 10 ziekenhuis gebeld en moest meteen komen. Na onderzoek dachten ze aan een nierbekontsteking. T vreemde was wel dat ik hele hoge ontstekingswaarden in mijn bloed had, maar geen koorts had, wat daar absoluut bij hoorde. Gevolg een week in t ziekenhuis gelegen, met antibiotica infuus, paracetamol, morfine, Buscopan en ongekende pijn. Uiteindelijk weet niemand wat ik had... Heb heeeeeeeeel veel artsen gezien en zelfs nog een MRI gehad, maar niemand begreep er wat van. Donderdag kreeg ik te horen dat ik toch maar aan inleiding moest gaan denken, maar was al totaal uitgeput en zag er ook erg tegenop om met zo'n pijn de bevalling in te gaan. Door de spanning begon s avonds mijn bevalling in ene. regelmatige pijnlijke weeën om de 2a3 min, baarmoederhals was al aan t verstrijken en had voorin al 3cm ontsluiting en achterin 1cm (dag ervoor zat alles nog potdicht). Jorrit van huis gehaald en omdat ik zo een bevalling niet in kon gaan hebben ze me plat gespoten om de nacht goed knock out te gaan. Helaas had dit toch de bevalling weer stil gelegd. Mijn ontstekingswaarden waren eindelijk weer enorm gedaald op vrijdag en daarmee ook de pijn. Omdat ze niet wisten wat het was en geen garantie hebben dat t weer terug zou komen ben ik de donderdag erna (de 23e) ingeleid. Na helaas weer een helse bevalling is vrijdagmiddag om 17:17 ons zoontje Nick geboren. Met Nick gaat alles fantastisch, maar ik heb weer een aardige klap gehad en weer bijna een liter bloed verloren, dus heb nog een weg te gaan. Zodra ik me wat beter voel kom ik gauw de rest vertellen. Veel liefs Davinia