Vanochtend om 9 uur was het dan zover, de eerste punctie. Van tevoren 2 paracetamol en 1 naproxen ingenomen en later nog een dormicum. De dokter en de verpleegkundige waren allebei heel aardig maar jeetje wat deed dat zeer zeg. Ik dacht van tevoren dat het wel mee zou vallen en dat het vast te doen zou zijn. Maar nee wat had ik dat mis zeg, het aanprikken viel me zo enorm tegen en nog een keer overnieuw geprikt, omdat ze niet bij alle eiblaasjes kon. Op het moment waarop ik dacht omg ik trek dit niet meer was het gelukkig voorbij. Mocht in het kamertje ernaast lekker bij komen en daarna is mijn man met de buit naar het erasmus vertrokken.
reacties (0)