Dermatoloog

Jordy is nu bijna 2 weken oud en is al twee keer in het ziekenhuis geweest.... Gelukkig niets ernstigs.

Het begon vorige week woensdag/donderdag toen hij uitslag kreeg over zijn lijfje en dan met name op zijn buik. Op vrijdag kwam de verloskundige langs en die vond het wel nodig dat er een arts naar zou kijken. Zij heeft toen het ziekenhuis gebeld en die wilden Jordy wel even zien, dus ik heb Tom gebeld (die zat in Amersfoort) dat hij naat huis moest komen omdat we even naar het ziekenhuis naar de kinderarts moesten. Tegen enen waren we in het ziekenhuis, maar voordat er dan een arts bij je is, je kent het wel. Die wist eigenlijk niet goed wat ze ervan moest maken (volgens mij was ze ook een artsassistent), dus die heeft er iemand bij gehaald. Vervolgens werden we doorverwezen naar dermatologie. Ze waren op de hoogte van onze komst, maar daar gekomen moesten we weer een uur wachten voordat we werden gezien. Het was inmiddels na 3en voordat we naar binnen werden geroepen. Jordy weer uitgekleed en ook zij wilde er nog een arts bijhalen. Toen kwamen ze dus met 3 man sterk terug. Gekeken naar Jordy, vragen gesteld, maar met z'n 3en kwamen ze er ook niet uit. Toen werden de boeken er op na geslagen. De diagnose die gesteld werd was ETN. Dit is een vorm van uitslag die bij 30-70% van de pasgeborenen in meer of mindere mate voorkomt, en Jordy had het in een zeer uitgebreide, heftige vorm. De uitslag moet na een dag of 7 weer verdwijnen. Een receptje meegekregen voor vaseline/paraffine 50% meegekregen, omdat zijn huid ook erg droog was.

Vandaag weer terug voor controle. Wij vonden dat het in ieder geval al een stuk rustiger was, maar het is nog lang niet helemaal weg. Nu hadden we dat ook niet verwacht, omdat het veel heftiger is als in de meeste gevallen. Ik geloof wel dat de dermatoloog "tevreden" was over wat ze zag. We moeten dus die vaseline/paraffine blijven smeren en het in de gaten houden. Als we vermoeden dat het weer erger wordt dan moeten we aan de bel trekken.

Waar ik vooral erg blij om ben is dat Jordy totaal geen last lijkt te hebben van de uitslag. Als je het ziet (vooral vorige week) dan moet dat gewoon zeer doen of in ieder geval heel erg jeuken. Maar je merkt niets aan hem. Hij piept alleen als hij een schone kont wil, honger heeft of krampjes. Voor de rest is hij heel ontspannen. Gelukkig maar. Ik hoop dat het allemaal snel wegtrekt en hij er helemaal geen last van krijgt.