Het gaat goed met me.

Na de zware keizersnede van 14 april gaat het nu goed met met me. Zo goed zelfs dat we waarschijnlijk morgen naar huis mogen! Als ik het allemaal zo hoor van mijn man is het maar goed dat ik er niets van heb mee gekregen. Overal uit mijn lijf kwamen slangetjes en het schijnt allemaal heel heftig te zijn geweest. Mijn herstel verloopt goed. De eerste dagen had ik het zwaar ik kreeg nog bloedtransfusies en daar voelde ik me best even slecht van. Gelukkig ging het daarna veel beter. Ik zit onder de blauwe plekken van prikpogingen en controles, mijn buik is blauw maar dat schijnt normaal te zijn. Waar ik nu nog last van heb zijn de normale klachten waar een moeder met keizersnede doorheen gaat. Met Aurora gaat alles goed. Ze werd slapend van de narcosemiddelen uit mijn lijf gehaald. Toen mijn man de kamer weer in kwam na de operatie werd ze net huilend wakker. Ze heeft er Gelukkig allemaal niks aan overgehouden. Ze moest wel een calcium prikje hebben maar dat is nu goed geloof ik. Ze is een erg tevreden baby, ze drinkt goed en slaapt goed. En vooral ze is zo schattig ik ben helemaal verliefd🥰 haar broertjes zijn ook al op bezoek geweest Rhydian is helemaal weg van haar en zegt steeds 'mijn baby' als hij haar ziet. Stefan heeft wat moeite met de situatie. Hij hangt erg aan mij en vind het verschrikkelijk om me ziek te zien. Hij is wel blij met zijn zusje maar ik krijg soms het idee dat hij haar de schuld geeft dat ik zo lang weg ben. Hij maakt dan opmerkingen dat hij zijn zusje niet leuk vind etc. Maar dat komt vast wel goed. Na een videogesprek van gister kwam hij toch een beetje los nadat hij hoorde dat hij mocht trakteren op school. Verder kan ik niet wachten om naar huis te gaan en daar verder aan te sterken!