Het begon eigenlijk 5 jaar geleden. Mijn schildklierwaardes waren wat wisselend. Maar geen reden tot zorgen. Stefan wordt geboren en het jaar erna voel ik me super goed. Zo goed dat ik er met Stefans eerste verjaardag achter kwam dat ik zwanger was van Rhydian. De zwangerschap verloopt goed. Na de zwangerschap bleef ik moe en viel mijn haar erg veel uit. Er ontstonden blauwe plekken op mijn lijf zonder reden en ik had het vaak koud. Ik kom erachter dat mijn schildklier gestopt is met werken en ik moest meteen aan de levothyroxine. Wat een gesukkel... medicatie verhogen dan weer verlagen. Het blijft een gevecht. Rhydian is 2 jaar en het verlangen naar een derde kindje groeit. December 2020 laten we maar stoppen met anticonceptie en kijken wat er gebeurd. In mei werd ineens mijn cyclus een zooitje. Mijn menstruatie bleef uit, en kwam veel later. En een vals positieve test volgt. Maar nu 8 maanden later op 9 augustus is het dan eindelijk zover! We mogen nog eens papa en mama worden! Stefan en Rhydian worden (weer) grote broer! Mijn internist wilde gelijk bloed prikken dus dat heb ik gisteren laten doen. Ben benieuwd naar de uitslag. Die krijg ik als het goed is morgen... 27 augustus hebben we de eerste echo!
reacties (6)