Bevallingsverhaal Mila & Siërra

Maandag 14-04-2014 moest Ik net als iedere maandag naar het ziekenhuis voor controles van de kleintjes. Nadat alles goed was zou ik nog een gesprek krijgen wanneer ik ingeLeid zou worden. Na een inwendig onderzoek had ik al 3cm ontsluiting en was het al helemaal week. De klinisch verloskundige zei dat het ook niet uit zou maken of uk de 37 weken nu wel of niet zou halen met die kleintjes want ze waren al te klein en zouden niet binnen 1w groter worden. Na het gesprek belde de gynaecoloog met de afdeling wanneer ze plek zouden hebben. En ja hoor morgen 15-04-2014 om 07:30. Ik was gelijk helemaal in de stress!! En dan nog proberen te slapen voor de dag erna.

Dinsdag 15-04-2014 moesten ik en mijn man mij om 07:30 melden op de afdeling. Ik mocht meelopen en kreeg een kamer aangewezen. Daarna maakte ik kennis met de verpleegkundige en met de klinisch verloskundige en de gynaecoloog. 

Ik mocht mezelf rustig uit en aankleden en dan werd ik aan het ctg gelegd wat ze heel de bevalling zouden doen. Ondertussen hadden ze het infuus al in mijn arm geprikt en was ik zenuwachtiger dan ooit. Ik kon niet wachten om mijn  schatjes te zien maar ik was ook zo bang.  Gelukkig was mijn man bij mij. 

Even later kwam de klinisch verloskundige kijken en voordat ze de weeenopwekkers in het infuus gingen doen hebben ze de vliezen gebroken en daarna gelijk het infuus aangesloten en omhoog gebracht. (Wat achteraf veel te hoog bleek te zijn) Nou binnen een half uur zat ik op 4cm ontsluiting en kwam ik terecht in een weeenstorm. Ik raakte in paniek want had nog helemaal geen weeen gehad niet eens menstruatiekrampjes ofzo en dan ineens weeenstorm!!! Daarbij heb ik altijd gezegd ik wil geen medicatie.. maar hierbij heb ik roch ggekozen voor een ruggenprik mijn ontsluiting schoot niet op kon t niet wegpuffen en ging alleen maar tegenwerken. Na nog een uur heL mocht ik eindelijk mee voor mijn rruggenprik oh wat was dat heerlijk!!!! Daarna ging de ontsluiting in een korte tijd van 4 naar 8cm!!! Oh wat was ik blij, maar toen kwamen de weeen weer meer op gang en ik voelde het veel erger. De reden dat de ontsluiting niet vorderde was omdat mila verkeerd lag. Na ongeveer 3uur nog heftige weeen mocht ik eindelijk gaan persen. Omdat Mila verkeerd lag werd ik ingeknipt en hebben ze geholpen met vacuümpomp. na 4keer persen was Mila er om 19:07! Oh en wat was en is ze mooi!!! Met 1960gram micht ze gelukkig bij mij blijven.

Na nog twee keer persen kwam en was daar eindelijk mn mooie meisje Siërra om 19:16!! Ze hebben echt goed op me buik moeten drukken en heb alle kracht moeten geven, want ze wilde er niet uit. En anders zou het een keizersnee worden. Ik dacht ammehoela niet en mn poes en mn buik!! Hihi. Na 7 min was Sierra er met maar 1680 gram. Sierra werd gelijk onderzocht en moet helaas in de couveuse blijven. Wat ik echt erg vindt want ik wil ze beide bij mij hebben!! Mila ligt hier lekker naast mij en drinkt vd borst. Sierra heeft gisteren de 1e keer mogen proberen, en ja hoor gelijk die lipjes en wat een kracht heeft zij. Iedereen vind het ook een pittige tante hihi.

Een bevalling is het heftigste, pijnlijkste maar mooiste wat er is!!