Bijna twee/ embryoselectie
Bijna twee is ze. Mijn kleine, mooie meid. Na al onze zorgen kan ik zeggen: het gaat goed! Met haar én met mij.
Isa babbelt lekker en zegt steeds meer na. Ze rent, springt, klimt, heeft haar ondeugende buiten, maar kan ook zo lief zijn. Ze is een echte poppenmoeder en bouwt de mooiste torens van Duplo. Ook met haar gezondheid gaat het goed.
Nog een paar maandjes en dan mag ze naar de peuterspeelzaal, ze is er ook echt aan toe.
Wij zijn een paar maanden geleden in het voortraject van embryoselectie en IVF gestapt, onze enige échte kans op een kindje zonder het syndroom *. Wij hebben onlangs besloten het traject te stoppen. Het is zwaar en de kans op een zwangerschap is maar 15% .
Wij gaan dus een poging wagen via de natuurlijke weg, zonder hormonen, spuiten, puncties en selectie.
Het kriebelt, een broertje of zusje voor Sam en Isa, dat is onze wens. Het zal een zware weg worden, met vruchtwaterpunctie, angst en heel veel controles. Maar we durven het aan, het geluk moet deze keer aan onze kant staan. En ook een kindje met syndroom is zo welkom.
Waar begin je aan hoor ik mensen denken. Maar mijn gezin is nog niet compleet, en we hebben nog zoveel liefde te geven. En ik gun Isa ook een lief broertje of zusje. 2013 wordt ons jaar.
Ik geloof daar in!
reacties (0)