En dan ineens, tussen alle hectiek van flesjes, luiers, slaapjes, visite, wasjes draaien, badjes, nog meer wasjes, besef ik het : ze is er!!
Dat kleine mensje, 58 cm lang met die donkere haartjes en die kleine handjes, ze is echt van mij!
De hele zwangerschap heb ik geleefd met de gedachte: ik moet het nog maar zien... na alles wat er met Sam gebeurd is, geloofde ik er niet meer zo in. Zelfs toen ze geboren werd, had ik nog enige reserve.
Maar ze is er, ze laat héél hard van zich horen als ze honger heeft, geeft de mooiste en grootste glimlach als ze wakker wordt, is nu al gek van Woezel & Pip, ze is net zo'n knapperd als haar broer, ze is mijn alles!!
En al hangen mijn wallen soms tot op mijn tenen, ik besef zo goed wat een rijkdom dit is!

reacties (0)