Gister was ik 20 weken zwanger en had ik de 20 weken echo.
De dag begon slecht met bruine afscheiding en daardoor totale paniek. Ik weet dat het niets hoeft te betekenen, maar de angst is zo groot, dat ik geen enkele tegenslag erbij kan hebben zeg maar...en niet meer helder kan nadenken. Gauw het hartje geluisterd en dat vond ik gelukkig vrij snel.
Dus wel naar de echo gegaan, kon ik tenminste zien dat het goed ging met de kleine.
De echo zag er weer goed uit, kindje groeit netjes op schema, vruchtwater is nog normaal, orgaantjes zien er goed uit, zover ze kunnen zien. Ons dametje was ook weer erg bewegelijk. Ook is gekeken of mijn placenta goed werkt en dit is gelukkig het geval.
Natuurlijk weer een opluchting, maar ik weet dat het ook niet alles zegt. Bij Sam was tenslotte ook alles goed en hoefde ik mij nooit ergens zorgen over te maken.
Maar goed, deze goede echo pakken we weer mee!
Thuisgekomen weer wat bruinverlies en weer dikke tranen natuurlijk. Ziekenhuis gebeld en ik moet het goed in de gaten houden. Mag er geen buikpijn bij krijgen, het mag niet meer worden en het moet stoppen, anders moet ik naar het ziekenhuis.
Vandaag niets meer gezien tot op dit moment, dus dat is wel een opluchting. Ik doe wel maar rustig aan vandaag.
Poeh, zijn die 37 weken al voorbij?
reacties (0)