Zo ben je alweer acht dagen geleden bevallen. Afgelopen donderdag is Sam begraven.
En daar zit je dan.
In een week tijd wordt alles je afgenomen. Je zwangerschap, je kindje, je toekomst, je dromen. Ik mis alles zo!! Mijn dikke buik, mijn mooie mannetje, het dagdromen in de babykamer, de kleine kleertjes bekijken, trots over het winkelcentrum lopen, rondneuzen bij alle zwangeren op babybytes, 's avonds met een schoppende kleine op de bank liggen..
Het enige wat ik nog heb is twee lekkende borsten en een pijnlijk schaambeen en bekken. Nee, daar zit ik nu op te wachten!
Het idee dat ik mijn kleintje niet meer kan ruiken, niet meer kan aanraken, niet meer kan zien...het doet zeer.
Het doet zó zeer dat ik soms zelf niet weet hoe ik hier uit moet komen. Ik weet dat het langzaam beter zal gaan, maar ik kan het me nu nog niet voorstellen.
reacties (0)