Endometriose en nu een kijkoperatie

Lieve allemaal,

Ik weet in alle eerlijkheid niet zo goed waar ik moet beginnen, dus ik begin maar bij het begin.

Mijn partner en ik proberen inmiddels al twee jaar een kindje te krijgen. Tot op heden helaas nog geen geluk mogen hebben hiermee. Mijn partner is 45 en ikzelf ben 24. We schelen wat jaartjes qua leeftijd, maar we zijn dolgelukkig met elkaar. Hij heeft al een dochter van inmiddels bijna 18 en we willen graag samen nog een kindje. 
Nu zijn we dus al twee jaar verder, zonder enig geluk. Na maandenlang ovulaties peilen, temperaturen en veel klussen, mocht het niet baten. Inmiddels heb ik ook al weer een paar maanden flink last van mijn menstruatie, dus bij elkaar reden genoeg om eens naar de gynaecoloog te gaan.

Vanmorgen was het zover. Om 10.00u was de afspraak bij de gynaecoloog. Ik was al een paar dagen enorm nerveus en op het moment dat we in de wachtruimte zaten, werd dat alleen maar erger. Na 15 minuten wachten werden we binnen geroepen door een vrij jonge knul. Hij stelde wat vragen met betrekking tot mijn menstruatieklachten en aanvullend over onze kinderwens. Of mijn partner al kinderen heeft, hoe lang we al bezig waren etc. Na het gesprek moesten we even terug in de wachtkamer wachten, op de gynaecoloog zelf voor onderzoek. Een half uur later werden we binnen geroepen. Ze gaf al direct aan, dat ze aan de hand van mijn klachten, denkt aan endometriose. Ze wilde gelijk een inwendig onderzoek doen, om vast te kunnen stellen of er in mijn baarmoeder zelf ook cystes aanwezig waren. Dit bleek niet zo te zijn. We bespraken de situatie en het kwam er op neer dat ik een kijkoperatie moet ondergaan, zodat ze kunnen zien of er weefsel verkleefd zit op mijn eierstokken, wat de zwangerschap bemoeilijkt. Ook wil ze dat mijn partner zijn zaad laat testen, ondanks dat hij al een kind heeft. In de loop der jaren kan er natuurlijk ook van alles gebeuren. Dit zal hij deze week nog laten doen, dus dat is ook even afwachten.

Volgende week donderdag moet ik terug naar het ziekenhuis voor een gesprek met de anesthesist en de arts over de kijkoperatie. Dan zal deze ook ingepland worden, dus ik ben heel benieuwd. Het valt me dan ook enorm zwaar en het is beangstigend. Want wat nu als ze erachter komen dat het dermate verkleefd is, dat een natuurlijke zwangerschap niet mogelijk is? Dan zouden we alleen nog een kindje kunnen krijgen door middel van IVF. En begrijp me niet verkeerd, het is prachtig dat die middelen er zijn, maar het is wel even zwaar om dit alles te horen te krijgen. 

We gaan het voor nu even een plekje proberen te geven en we kijken met hoop naar de toekomst. Want wat er ook uit zal komen, zowel bij mijn partner als bij mijzelf, we houden van elkaar en dat is nu het belangrijkste. En ondanks dat onze kinderwens zo enorm groot is, weten we wat we aan elkaar hebben en slepen we elkaar erdoorheen. 

Tot de volgende,
Cynthia