Leven en dood dichtbij elkaar :-(

Leven en dood staan toch wel heel dicht bij elkaar. Vandaag te horen gekregen dat de verwachting is dat mijn schoonmoeder nog maar 3 maanden te leven heeft. Kanker is terug en met hoe snel ze achteruit is gegaan, hebben wij zelf het idee dat ze sneller het leven zal laten dan de geschatte 3 maanden. Afgelopen week kon ze nog lopen, nu zit ze in een rolstoel en over de pijnen hebben we het dan nog niet.

Het enige wat ze maar blijft zeggen “ik wil niet dood en ik wil de baby meemaken”.

In december is haar dochter, mijn schoonzus bevallen van haar 5e kleinkind en nu ben ik zwanger van haar 6e kleinkind. Ik had zó graag gewild dat de kleine er nu al zou zijn en dat er mooie herinneringen vast gelegd kunnen worden op foto en beeld.

Maar de kleine zit nog veilig in mijn buik, ja ik ben 39 weken zwanger en ja het kán ieder moment gebeuren maar helaas kan het overlijden ook ieder moment gebeuren.

Ik denk nu aan de bevalling. Wellicht verstandig als er nog iemand bij is, buiten mijn partner. Mijn moeder misschien. Stel hij wordt tijdens de bevalling gebeld dat het niet goed gaat met zijn moeder, dan moet hij daar heen kunnen. Ik zou het mezelf nooit vergeven als hij niet bij haar is tijdens haar laatste momenten. De baby zal er nog zijn...

Ik hoop dat het niet zo ver komt en hij bij beide kan zijn. Dat mijn lieve schoonmoeder nog even van baby kan genieten. Er mooie foto’s gemaakt kunnen worden, voor later. Als herinnering voor ons en de kleintjes.

Leven en dood.... liggen vreselijk dicht bij elkaar 😔