Bemoeizuchtig gedoe

Sinds ik zwanger ben, heeft iedereen wel een mening of een idee waarnaar ik móet luisteren. In het begin denk je "Ach, het is allemaal lief en goed bedoelt". Inmiddels komt het mijn strot uit. Al die goed bedoelde adviezen of wanneer je ergens binnen komt dat je direct half wordt uitgekleed om te kijken hoe het met je buik gaat. Ik ben dan nog geen "echte" moeder, maar ik begin nu al te veranderen in een soort momzilla.

Met de babykamer wordt bemoeit;

"Als ik jou was zou ik het ledikantje daar neer zetten"
"Als ik jou was dan zou ik die kleur nemen"
"Als ik jou was zou ik dit of dat doen"
"Waarom moet dat nu al in elkaar gezet worden, dat kind is er nog geeneens"

Ik bleef ten alle tijden vriendelijk en politiek correct, maar er zijn momenten dat ik van die zenuw trekjes krijg. Mijn mond begint te trekken, mijn wenkbrauwen vliegen alle kanten op en ik voel zenuwtrekken rondom mijn nek. Hierdoor weet de persoon tegenover mij dat zij er verstandig aan doen om nu hun mond te houden.

Ook dát, het aan je buik zitten. Wie zegt dat dat een constitutioneel recht is, om zomaar.. zonder MIJN toestemming aan mijn buik te zitten? Mijn vriend mag ten alle tijden aan mij zitten en dat vind ik alleen maar fijn, maar een kennis of iemand die ik sporadisch op een verjaardag zie? Kom op zeg. 

Ik voel me soms echt zo chagrijnig mens, die alles maar vervelend en niet leuk vind. Terwijl ik alles rondom de zwangerschap juist wél leuk vind. Alleen de bevallingsverhalen komen inmiddels mijn strot uit. De goedbedoelde adviezen van waar je móet bevallen of wat je allemaal wel niet móet doen. Welke pijnstilling je móet nemen. Ik móoooeeeeet he-le-maal niets!

Afgelopen weekend koop ik een autostoeltje, deze was toch even voor € 110,00 afgeprijsd en paste op mijn isofix voor in de auto. Nou zo korting vond ik toch wat en dachten mijn vriend, moeder en ik "Meenemen die hap". Dan wederom een vriendin die daar haar mening over klaar heeft "Je bent gek, jij móet stoppen met kopen, jij móet nog helemaal geen autostoeltje kopen". Dit was voor mij de druppel, vooral omdat er direct een mening wordt uitgesproken waar ik niet om heb gevraagd en zij niet eens weet wat voor soort stoel ik had gekocht. Kortom; ik ben boos geworden.. waarna ik eerst nog werd uitgelachen als zijnde "Leuk hé, die zwangerschapshormomen". Dat was een grote fout en ik ben compleet uitgevallen.

Ja het is voor mij mijn eerste kindje, en ja ik moet alles leren en ja een advies hier en daar vind ik fijn. Het lijkt soms wel alsof mensen denken dat ik gek ben! Maar, echt... ik ben niet achterlijk. 

Ik wil geen heks zijn. Ik ben altijd lief voor iedereen, maar ik erger mij kapot. Dus voortaan maar dit op een aardige en respectvolle manier te melden, zodat ik niet meer hoef uit te vallen.

Groetjes, MOMZILLA!