Bonusmoeder

De term stiefmoeder, vind ik zo vreselijke. Mijn ouders zijn zelf gescheiden en ik kreeg een stiefmoeder. In het begin was het allemaal rozengeur en manenschijn, maar na de jaren vorderde begon deze vrouw de volledige aandacht op te eisen van mijn vader. Helaas is mijn vader hierin mee gegaan en hebben wij inmiddels al 13 jaar geen contact meer. Door deze ervaring heb ik mijzelf dan ook voorgenomen, nooit een stiefmoeder te willen zijn maar wél een bonusmoeder.

3 jaar geleden ben ik mijn huidige partner tegen gekomen en hij was al gezegend met 3 kinderen (inmiddels 20-17-9 jaar), ik vond het toch wel wat spannend. Vooral die oudere knullen, lekker puberend en die hebben totaal niet de behoefte om bemoederd te worden. Gelukkig was er snel een klik en mijn zorgen verdwenen als sneeuw voor de zon. Maar de jongste, toen 5.. dat was lastig. Ik wist niet echt wat voor taak of rol ik moest aannemen? In het begin distantieerde ik mijzelf een beetje van de opvoeding, ik moest mijn draai hier immers nog in vinden. Ik vond het gewoon weglopen van tafel echt verschrikkelijk en zo waren er nog wel meer kleine dingetjes. Hij heeft ADHD (ikzelf ook) en voor ons is het belangrijk dat er een duidelijke structuur is. 

Ik zag allemaal doemscenario's voor mij "JIJ BENT MIJN MOEDER NIET" - "IK LUISTER NIET NAAR JOU" - "JIJ BENT STOM". Ik vond het in het begin vre-se-lijk om alleen met de jongste te zijn. Ik wist me geen raad! Gelukkig na wat gesprekken met mijn partner, wat aanpassingen hier en daar m.b.t. regels (zoals; netjes blijven zitten tot dat iedereen zijn bord leeg heeft of netjes te vragen of je van tafel af mag) kwam er bij zowel de jongste als mij een rust gevoel. Ons ADHD-onrust momenten werder minder, er heerste kalmte en structuur in huis. Hóe fijn! 

De jongste en ik kregen ook een klik. We begonnen met puzzelen, tekenen samen, filmpjes kijken of zelfs gamen (hij vond het niet zo tof die ene keer dat ik hem versloeg met FIFA). Uiteindelijk werd het zelfs zo, dat hij wilde dat ik hem in bad deed of kwam helpen onder de douche met zijn haar wassen. Zal ik je naar bed brengen? Zei mijn partner en was het antwoord NEE, CLAUDIA! Stiekem glunderde ik van oor tot oor. Als hij boos of verdrietig is, krijg ik hem gekalmeerd (zonder hem te om te kopen met cadeautjes, HÉ PAPA!). Tot op de dag van vandaag heb ik nog nooit gehoord "jij bent mijn moeder niet" en dat ben ik ook niet, hij heeft een moeder een moeder waar die dol op is en ik zal nooit haar plek vervangen. 

In het begin was het woord stief of bonusmoeder bij hem not done en dat begrijp ik ook wel. Zijn moeder vond het in het begin ook eventjes wennen. Ik begrijp dat wel, nu dat ik moeder wordt al helemaal. Je brengt je kind weg en je moet er maar volledig op vertrouwen dat alles goed komt. 

Onze laatste vakantie zat hij naast mij in het vliegtuig en sliep, hing, sprak bijna de gehele vlucht (lees; 10 uur) tegen mij. Ik heb geen oog dicht gedaan, zolang hij maar uitgerust op onze bestemming aan kwam! De vakantie was een feest en hij vond alles prachtig en soms ook wel eng. Al die grote vissen in dat blauwe heldere water was toch wel een dingetje en waar papa het geduld niet heeft, heb ik die heelveel en zijn wij samen het avontuur snorkelen aan gegaan. Hij pakte mijn hand beet en samen het water in en steeds dieper en dieper, hij liet mijn hand niet los. Hij vond het fantastisch.. hij schaterlachde continu.. en zijn vinger wees van de ene vis naar de ander. Dit was voor ons echt weer bindingsmomentje....

Ook waren wij bang voor het grote broer worden. Hoe gaat hij reageren? Hij is immers de jongste, krijgt aandacht in overvloed. Wat viel het ons mee. De oudste waren lekker nuchter "Oh leuk, zal wel weer een jongen worden".. maar de jongste was zó enthousiast. "Als de baby er is, ga ik hem van alles leren. Ik ga laten zien hoe je moet fortniten". Op de vakantie, bij alles wat ik bestelde.. "Mag je dat wel eten?". Het was echt zó ontzettend schattig. T's bijzonder om te zien, dat zo jochie naast zijn moeder ook nog een speciale band kan hebben met een andere vrouw. 

Mijn vroegere ervaring met een stief/bonusmoeder is helaas negatief geweest en ben blij en vooral trots op mijzelf dat ik mij aan mijn woord heb gehouden en het anders heb gedaan.