Gister ben ik dus met bloedverlies en erge krampen/harde buiken naar het ziekenhuis gegaan.
Mijn urine was niet schoon dus die ik op kweek gezet, maar ze vertrouwden het allemaal niet dus hebben ze me opgenomen in het ziekenhuis. Ik lig nu aan een apparaat waar ze mijn harde buiken mee meten. Best akelig. Voel me zo diep triest, alles voor mijn kleine meid, maarik voel me zo ongemakkelijk hier. Alle andere praten jammer genoeg niet met me, omdat ze naar me kijken en een jonge spruit met een dikke buik zien liggen. Blijkbaar hebben ze meteen hun oordeel klaar liggen. Dus heb jammer genoeg geen mensen die hier met me praten, jammer genoeg meer mensen die liggen te smiespelen tegen elkaar. Voel me ook zo alleen, mis mijn vriend zo erg. terwijl hij gewoon is werken wat hij al niet wou doen maar toch maar heeft gedaan dadelijk is hij zun werk nog kwijt! Voel me dus heel verdrietig!!! Ook al is het het beste voor de baby maar had dit allemaal gewoon neit verwacht en het apparaat geeft steeds hogere cijfers aan van de harde buiken:-(
Fijne dag nog dames, en ik hou jullie op de hoogte via de forum chat, want ik wil liever mijn blogjes niet allemaal negatief hebben! Liefs
reacties (0)