11 februari 2017 - 35 weken controle

Pff, sinds het nieuws van de dwarsligging van mijn baby ben ik continu aan het piekeren over die mogelijke keizersnede. Buiten het kennen van een exacte bevaldatum, zie ik alleen maar nadelen: Hoe weet mijn lichaam dat het van zwanger-modus moet overgaan naar mama-modus? Hoe komt de borstvoeding deftig op gang? Waar moet mijn babytje zijn darmflora vandaan halen als hij niet langs de natuurlijke weg geboren wordt? Hoe weet zijn lichaampje dat het geboren is? Zijn longetjes en hartje worden niet samengeperst tijdens de geboorte, hoe komen die slijmpjes dan uit zijn longen en hoe gaat zijn bloedsomloop van foetusomloop naar babyomloop? ... Ik weet dat er veel gezonde baby's geboren worden met een keizersnede, maar toch laten al die gedachten mij maar niet los. Ik hoop echt dat de gynaecoloog gelijk krijgt en dat hij nog gewoon met zijn hoofdje naar beneden gaat liggen. Op 22 februari komt de beslissende echo, met eventueel een draaipoging op 23 februari.

4 februari staat er een afspraak met de vroedvrouw op de planning. Misschien kan zij ook al iets zeggen over de ligging, we zullen zien.
In de loop van de avond van 3 februari krijg ik echter een berichtje dat de afspraak de volgende dag niet zal kunnen doorgaan. Ze was vergeten dat ze een opleidingsdag had toen we de afspraak maakten. Ik zie het berichtje pas laat 's avonds, dus ik beslis om pas maandag te bellen voor een nieuwe afspraak.
Maandag krijg ik niemand te pakken, dinsdag ook niet. Hmmm. Woensdag krijg ik eindelijk de vroedvrouw wel aan de lijn. Ik mag zaterdag 11 februari op de middag bij haar gaan voor de consultatie. Oef, ik krijg dus toch nog een controle rond de 34-35 weken!

De dag van de consultatie breekt aan. Ik ben maar nipt op tijd, want het is markt en ik heb een tijdje moeten zoeken naar een parkeerplaats. De vroedvrouw verontschuldigt zich onmiddellijk voor afgelopen week. Blijkbaar had ze een zware griep te pakken. Kan gebeuren natuurlijk.
Dan de controle. Ze vraagt naar de laatste echo, dus ik vertel haar dat alles goed is met de baby, op één puntje na: hij ligt dwars. Ze kijkt geschrokken naar mijn buik en zegt dat ze het inderdaad wel wat kan zien aan de vorm van mijn buik. Ze laat mij plaatsnemen op de tafel, zodat ze eens kan voelen. Na een paar keer voele, begint ze te glimlachen: ze voelt heel duidelijk zijn hoofdje in mijn bekken liggen. Zijn poep ligt links en hij strekt zijn benen uit naar rechts, waardoor het lijkt alsof hij dwars ligt. Ze laat mij zelf ook eens voelen aan het hoofdje en het ruggetje. Met de doppler bevestigt ze haar vermoeden: zijn hartje is heel duidelijk hoorbaar waar ze het verwacht had. De baby is dus al gedraaid! Oef!! Ik voel mij zo opgelucht! Hij ligt wel nog beweeglijk in het bekken, dus hij kan altijd nog terug naar dwarsligging draaien. Maar het feit dat hij nu juist ligt, wilt wel zeggen dat mijn babytje en mijn lichaam wel degelijk 'weten hoe het moet'.
Blijkbaar kan mijn vroedvrouw heel veel afleiden uit het voelen aan een buik en een baby. Ze schat zijn gewichtje nu rond de 2800-2900g. Dat is een mooi gewicht voor deze termijn, maar hij zal zijn grote broer waarschijnlijk niet evenaren in geboortegewicht. Daar ben ik heel blij om! Die laatste werd namelijk geboren met een gewicht van 4,43kg. Een kleiner boeleke is voor mij dus zeer zeker gewenst ;)
Verder krijg ik nog uitgebreid uitleg over borstvoeding, ze beantwoordt al mijn vragen. Na de bevalling moet ik haar bellen en dan komt ze op de dag van mijn thuiskomst langs om een borstvoedingsplan op te stellen op maat van mij en mijn kindje. Perfect!
Met een goed gevoel ga ik naar huis. Ik kan nu iets geruster aftellen naar 22 februari. De nare gedachten ivm de mogelijke keizersnede laten mij langzaam aan los.