12 december 2016 - Minder kindsbeweging

Het is al een tweetal dagen dat ik mijn kindje precies minder voel bewegen. Ik ben nu 26 weken, dus zou ik hem toch elke dag een aantal keer moeten voelen. Zelfs na het eten van iets zoets, merk ik niet echt veel beweging. Ik maak mij een beetje ongerust... Tijdens de nacht van 11 op 12 december wordt ik om 3u wakker om naar het toilet te gaan. Ik kruip terug in bed en probeer om mijn zoontje te voelen bewegen, maar ik krijg geen reactie. Ik lig nogthans op mijn linkerzij en ik ben bezig hem te porren. Zo kan ik echt niet meer slapen, dus ik besluit om naar materniteit te bellen.
Ze zeggen mij aan de telefoon dat ik mag langskomen als ik mij echt zo'n zorgen maak. Dan kunnen ze mij even aan de monitor leggen om mij gerust te stellen. Zo gezegd zo gedaan: om 3u 's nachts vertrek ik naar materniteit. 
Daar aangekomen vallen ze helemaal uit de lucht. Blijkbaar had ik in mijn stress naar de materniteit van een ander ziekenhuis gebeld :p Gelukkig maken ze daar geen probleem van en nemen ze mij mee naar een verloskamer om mij aan de monitor te hangen. De monitor weigert helaas dienst, dus moet ik het doen met een vroedvrouw die eens naar het hartje luistert met een doppler. Het stelt mij wel een beetje gerust dat ze zijn hartje zo gemakkelijk vindt en dat het aan een goed ritme klopt.
Aangezien ik 's nachts ben binnengekomen, is het de regel dat ik in het ziekenhuis moet blijven tot 's ochtends, zodat ik nog een gynaecoloog kan zien. Ik mag ook een papier tekenen dat ik op eigen risico naar huis ga, maar dan moet ik om 8u 's morgens mij opnieuw in het ziekenhuis aanmelden om een dokter te zien. Aangezien het ziekenhuis een halfuur rijden is voor mij, en ik dan over een paar uur de file zou moeten trotseren om terug in het ziekenhuis te geraken, beslis ik dat ik hier maar blijf slapen.
Om 6u30 komt de vroedvrouw mij wakker maken. De gynaecoloog is al aanwezig in het ziekenhuis en heeft nu tijd voor mij. Ik doe snel wat meer kleren aan en volg haar naar de ruimte waar de gynaecoloog met een echo-toestel op mij wacht. Het blijkt mijn gynaecoloog van altijd te zijn. Ze wil een snelle echo doen, want als je 's nachts binnenkomt, is het toch echt omdat je je zorgen maakt.
Met de echo ziet ze al snel dat mijn kleine jongen nog steeds dubbelgeplooid en in stuit ligt. Misschien kan hij minder goed bewegen door zijn houding? Ze kan niet onmiddellijk een andere reden bedenken van de verminderde kindsbeweging. Alles lijkt nog prima in orde, dus ik mag weer gerust zijn. Ons klein mannetje doet het goed en heeft net de kaap van 1 kg overschreden.

De volgende controle is op 20 januari met de 32 weken echo.