Zwangerschapstest + bloedafname

In april werd mijn koperspiraaltje verwijderd. We mochten deze cyclus nog niet onmiddellijk benutten, dus moesten we nog twee weken wachten op mijn menstruatie voordat we echt aan een kindje konden beginnen.

1,5 maand later was het dus tijd voor een eerste testje, want ik ging al onmiddellijk een week overtijd. Het testje was positief! Maar wel maar het was wel maar een heel licht streepje. Dit was op zondag 29 mei. De dag erna vloog ik naar Dublin voor een driedaagse citytrip die al vrij lang gepland stond. Ik was heel voorzichtig om het niet te laten merken dat ik dus zwanger was. Ik vond het streepje echter nog veel te licht om al echt euforisch en hoopvol te worden. Op 3 juni had ik een afspraak met de huisarts voor een bloedafname. Pas als die positief zou zijn, zou ik pas echt geloven dat ik weer zwanger was.

3 juni, deze avond laat ik bloed trekken voor een zekerdere zwangerschapstest. Ik verlies wel al de hele dag wat bruin bloed, dus ik begin te vrezen voor een miskraam. Rond de middag wordt het bruin bloed rood en ziet het er echt uit als een menstruatie. Mijn mini sprankeltje hoop, afkomstig van die positieve test, verdween als sneeuw voor de zon. Ik ben wel nog naar de dokter gegaan, maar de bloedresultaten bevestigden helaas mijn vermoeden: HCG stond op 5, dus een miskraam.

Op 8 juni moet ik opnieuw naar de huisarts voor een bloedafname. Ze wilt er zeker van zijn dat mijn HCG volledig naar 0 is gezakt, anders moet er misschien ingegrepen worden om alles te verwijderen. Maar dat is niet nodig, want mijn HCG staat inderdaad volledig op 0.

Gelukkig kan ik het nog relativeren: miskraam was er op 5 weken 5 dagen, dus nog heel vroeg in de zwangerschap en ik had nog niet echt de kans gehad om te wennen aan het idee, dankzij de citytrip. Op naar ronde 2 dan maar, er zit niets anders op!

Jammer genoeg zal het deze maand ook niets worden. Mijn eisprong valt in het weekend en mijn man is juist dat weekend weg naar een festival. Hij blijft er ook 4 dagen, dus het wordt moeilijk om toch mijn eisprong niet te missen. Op 4 juli verwacht ik dus gewoon mijn menstruatie. Op 10 juli is er nog altijd geen menstruatie te zien. Misschien was mijn eisprong wat later dan gedacht doordat ik die miskraam gehad heb vorige maand? Dus dan kan ik misschien wel nog zwanger zijn! Ik doe dus maar een testje voor de zekerheid. En ja hoor! Knalpositief! Niet zo licht als vorige maand, maar echt een hele duidelijke streep. Twee dagen later doe ik nog een testje voordat ik naar de dokter bel. Het tweede testje is zelfs nog donkerder, dus op 13 juli ga ik opnieuw naar de huisarts voor een bloedafname voor de bepaling van HCG. Een dag later mag ik bellen voor het resultaat: HCG staat op 1605! Duidelijk positief en zwanger. Joepie! Ik had niet gedacht zo snel weer zwanger te zijn, maar blijkbaar kan het dus wel!

Ik bel onmiddellijk naar de gynaecoloog voor een afspraak voor de eerste echo, ik krijg er al een op 8 weken, 28 juli is het zo ver!