De punctie

Nou wat een bijzondere ochtend!
Mijn man heeft veel moeite met het op commando 'produceren' en dat bracht de nodige spanning en paniek met zich mee voor hem. Uiteindelijk, 20 minuten later is het gewoon gelukt en toen schoten we gauw in onze kleding en reden naar de kliniek, gelukkig vlakbij.
Ik had zelf geen spanning en nu we met het zaad onderweg waren had ik helemaal een stuk minder stress.

Ik heb een naalden fobie en toen ik het infuus kreeg was dat wel even een momentje! Gelukkig laat ik me goed kalmeren en maak ik er altijd maar een grapje van.

Daar had ik veel zenuwen door en toen ik naar de kamer werd gebracht waar de punctie zou plaatsvinden dacht ik wel even, goh waarom ben ik hier ik ga kapot.
Super lieve verpleegkundigen naast mij en het aanprikken was zeker niet fijn maar ook niet heel pijnlijk. Door de plek is het vooral erg ongemakkelijk.

Het ging hartstikke goed want ze hebben maar liefst 18 eicellen gevonden! En 1,5 miljoen zaadcellen! Zo blij mee 😊

De andere kant van mijn opbrengst is dat ik donderdag moet bloedprikken en een extra echo krijg ivm risico overstimulatie...
Maar ik waardeer het enorm dat er geen risico's worden genomen.

Morgen krijg ik bericht over het aanta bevruchtingen.. ik hoop op 18 super goede embryo's .. wie duimt er mee? 🍀🍀🍀