Hoe gaan jullie met een miskraam om?

Ik had met 10 weken een miskraam.Maar ik was vrij nuchter erover ,blijkbaar was het niet levensvatbaar dus daarom is het misgegaan.

Had het meteen geaccepteerd(Mischien omdat ik al 2kids heb)ik ging positief de volgende ronde in en nu alweer zwanger.

Iedere vrouw gaat er anders mee om. Het is heel verdrietig en onthou je kan niet doen aan een miskraam.

Maak idd een afspraak met de huisarts en praat er over. Niet is goed of fout.

Zelf een miskraam gehad, en ik ben heel nuchter dus vrijwel geen “last” van gehad. Maar vergeten zal ik het niet. Ik was blij dat ik toen wist dat ik zwanger kon raken (Pcos) en dat dit kindje niet goed was en mijn lijf in iedergeval zo goed werkt zodat het afgestoten werd. Zo bekijk ik het.

Het creëeren van een gezinnetje is belangrijker, en waardevoller dan het behouden van die ene baan. Je gezinnetje geeft je toekomst vreugde en blijft je je hele leven bij,, die baan komt en gaat en tzt komt er misschien iets anders op je pad. Focus je dus vooral op je gezin en je toekomst, en niet teveel op je collega's en de baan die je nu hebt!

Wat verdrietig dat je een miskraam hebt gehad, het kost altijd even tijd om dat te verwerken. Dat geldt voor zowel je hoofd als voor je lichaam, je moet eerst weer opnieuw in balans komen. Neem dus de tijd om het te verwerken en zorg goed voor jezelf. Het is een prima idee om het met de huisarts te bespreken, dan weet je ook meteen wat je voor stappen kunt ondernemen als het te lang duurt voordat alles weer op gang komt. Hopelijk gaat je werkgever zich verder behoorlijk gedragen want die heeft er geen zak mee te maken op welke leeftijd jij je kinderwens vervult.

Zelf heb ik in mei een miskraam gegad met 9 weken. We hebben best even nodig gehad om die klap te verwerken en er een mooi afscheidsritueel van gemaakt. Het duurde ook een aantal maanden voordat mijn lijf weer in balans was, ik kreeg ook veel langere cycli (een week langer dan normaal). Hopelijk komt er snel weer ritme in bij jou. Heel veel sterkte en succes! 🍀🍀🍀

Ik vond de miskramen pijnlijk, en dan niet alleen in fysieke zin. Mentaal ook... Heb er echt heel veel verdriet van gehad en af en komt het nog wel eens boven. Heb gelukkig ook nog kinderen gekregen, maar de miskramen blijven me bij. Van 2 heb ik echofoto's...

Zelf met vijf weken een vroege miskraam gehad. De miskraam zelf was pijnloos en ik kon het ook goed relativeren. De frustratie kwam pas later omdat ik daarna maar niet in verwachting raakte. Uiteindelijk bijna twee jaar later dmv ovulatie-inductie weer zwanger.

Door stress kan je cyclus onregelmatig worden maar ook door de miskraam zelf kan je cyclus even van slag zijn. Gun je lichaam de tijd. Trouwens, stress was niet de oorzaak van je miskraam hoor. Miskramen worden vooral veroorzaakt door dat er iets niet goed was met het vruchtje. De huisarts kan je eventueel doorverwijzen naar een psycholoog.

Wat een heftig verhaal! :( Zo triest dat je al een eerste miskraam kreeg. Hoe oud ben je juist? Vind het oneerlijk voor je dat je collega's zo reageren en zeggen dat je nog niet aan kinderen moet beginnen. Dat beslissen jullie toch zelf! Daar hebben ze op het werk helemaal niets mee te maken. >:( En volgens mij is het illegaal zelfs om een zwangere vrouw te ontslaan. Je doet je werk toch goed? Ik weet niet hoe je met een miskraam moet omgaan, omdat ik er zelf nog geen gehad heb. Maar ik denk idd zoals jij doet, dat je naar de toekomst moet kijken en gewoon opnieuw proberen. Raar dat je maandstonden zo uitblijven. Zou je niet gewoon opnieuw zwanger kunnen zijn? Al naar de gynaecoloog geweest hiervoor? Veel succes!