Moeilijk

Sorry meiden, maar ik kan soms de moeite niet nemen om jullie blogs te lezen en om er op te reagere. Ik denk dat jullie dat wel begrijpen...

Soms als ik lees dat iemand zwanger is geworden of dat het mis gaat dan prikken de tranen achter mijn ogen. Ik probeer mij groot te houden voor iedereen; op het werk, voor vrienden. Maar soms voel ik mij ook zo down.

Maandag had ik de curetage. Dan verliep prima. Fysieke pijn maar ik ben daarna gewoon gaan werken. De volgende dag had ik een presentatie in ons managementteam en ik moest dat met 2 anderen voorbereiden. Ik ben op een andere afdeling gaan zitten om even bij mijzelf te blijven. Ik had mijn manager gemaild dat ik er was en ergens anders zat. Ze mailde terug; wat ben je toch een dapper meisje. Ik heb heel veel respect en bewondering voor je. Ik kon mijn tranen nog net bedwingen.

Niemand weet verder van mijn zwangerschap en miskraam alleen zij en een andere goede collega (met wie ik de presentatie deed). De presentatie ging supergoed. Alleen maar complimenten van alle managers. Het was een topdag, maar vandaag weer down. Gelukkig heb in vanaf januari een andere functie. Een andere omgeving, andere mensen, een nieuw begin. Maar daar kan ik ook niet echt meer blij van worden.

Ik ben nu 37 jaar en inmiddels 5 jaar bezig en 5 mislukte zwangerschappen verder. Ik ben echt bang dat het voor ons niet meer zal gebeuren en daar moet ik mij bij neer gaan leggen. Dit gevoel had ik eerder nog niet, maar nu heel sterk. Ik heb er geen zin meer in. Al die teleurstellingen, ellende en verdriet.

Sorry meiden moest dit toch even kwijt. Jullie zijn zo lief voor mij geweest. Dikke kus voor jullie allemaal voor de steun en hoopgevende woorden. Love ya!!!

Caroline

572 x gelezen, 0

reacties (0)


  • juweel

    Ik snap het heel goed. ik blijf voor je hopen dat je krijgt wat je hart wenst.
    Vind je een hele sterke vrouw en heb veel bewondering voor je.

    hoop dat 2013 jouw jaar wordt.

  • de-aanhouder-wint

    Ach lieverd, ik vind het zo klote voor je allemaal. Ik vind het echt heel knap hoe je met dit alles omgaat. Ik ga zoooo ontzettend voor je duimen dat het in 2013 jullie toch mag lukken, want jullie verdienen het gewoon zo erg! Probeer toch hoop te houden schart, hoe moeilijk het ook is!

  • linda19091979

    Ik snap dat heel goed hoor, je hoeft daar ook echt geen sorry voor te zeggen! Ik herken je gedrag ook heel goed, ik heb dat zelf ook heel erg gehad! Ik wil je heel veel sterkte wensen en ik blijf duimen voor jullie wondertje! xxx

  • brainblond

  • si78

    Arme schat, ik leef zo met je mee. Ik herken je gedrag trouwens helemaal. Je bikkelt toch gewoon door. Wat kun je ook anders vraag ik me af? Stil in een hoekje wegduiken kan ook niet, je moet en gaat door. Ik wens je hoe dan ook heel veel sterkte toe en wil je attenderen op het feit dat je bij een acupuncturist ook goede kruiden kan krijgen om een vruchtje in je buik vast te kunnen blijven houden! Zwanger worden is een, zwanger blijven is een tweede en kruiden kunnen daarbij een goede ondersteuning zijn! Ik ben er enthousiast over en baadt het niet dan schaadt het al zeker niet!
    Zet hem op meis en hou de moed erin! X

  • hako

    ik weet niet wat ik nog kan zeggen.... Sterkte meis

  • karin30

  • solange123

    Lieverd, het eerste wat ik wil zeggen is dat ik begrijp hoe je je voelt, maar ik realiseer me dat ik absoluut niet in de positie ben om dat te zeggen, dat het niet eerlijk zou zijn om te pretenderen dat ik weet wat je voelt. Dus hou ik het erop dat ik een deel van je gevoelens zeker kan meevoelen, omdat ik ze ook heb gehad, maar ons het geluk uiteindelijk wel ten deel is gevallen. En dat maakt het een stuk makkelijker praten, dat weet ik..
    Ik vind je een ontzettend sterke vrouw en er is jullie al genoeg ellende op zwangerschapsvlak overkomen. Zou zo graag willen dat ik je kon garanderen dat het goed gaat komen of dat ik iets kon doen om het goed te laten komen, maar helaas kan ik niet aan die touwtjes trekken. Als ik het kon, had ik het direct gedaan.
    Je hebt heel veel kracht getoond en te veel teleurstelling te verwerken gekregen en ik kan me voorstellen dat je er geen zin meer in hebt. Maar heel diep van binnen brandt er bij mij toch dat vlammetje van hoop dat het goed gaat komen voor jullie en ik hoop dat jijzelf die hoop uiteindelijk ook weer zult vinden en dat dan toch eindelijk, eindelijk, eindelijk die langgekoesterde wens mag uitkomen.

    Je bent een bikkel en een held lieverd en ik gun het je zo ontzettend
    Dikke kussen en knuffels

  • big wish

    Och lieverd.. Ik lees met dikke tranen je bericht...
    Ik vind het ook super dapper van je dat je na de curretage bent gaan werken..
    Ik heb er zelf heel veel moeite meegehad..

    Het is ook zo moeilijk vooral als je al zolang bezig bent en daar hebben we allemaal respect voor
    Dat je ni altijd reageert.. We snappen dat het soms moeilijk is..

    Ik wens jou en je man sterkte met verwerken..
    Liefs

  • Yvje1977

    Dikke knuffel

  • bruin.buikje

    Oh lieve Caroline...ik lees jouw blog met tranen in mijn ogen. Wat een verdriet meis! Het breekt mijn hart dat wij je niet kunnen helpen, het is jouw zoooo gegund. Weet dat je altijd bij ons terechtkunt om je hart te luchten en steun te krijgen. En natuurlijk snappen we dat het niet altijd makkelijk is om een reactie te plaatsen, jij bent ook maar een mens lieverd. Heeeel veel sterkte en een dikke kus voor jou!

  • Bros

    ow wat een verhaal Caroline...
    Ik hoop dat t toch nog gebeurt voor jou, ik snap dat je het geloof erin verliest.
    Ik had mijn eerste echo vandaag, maar t bleek een leeg vruchtzakje. Het voelt zoveel leger dan de 1,4 cm die het meette. Maar deze zwangerschap is mijn 2e en laatste (we hebben een prachtmeisje van 3, ik ben bijna 39 en t was niet gepland) en het is en blijft verdrietig. Toch dacht ik vooral: blij dat t ons gebeurt, liever dan bij iemand die nog haar eerste wenst. Ik voelde zo het verdriet en de teleurstelling die je moet voelen als de hoop zo groot is...dus daarom: veel geluk gewenst voor jou en een virtuele kus.

  • mama-happinez

    Ontzettend verdrietig voor jullie, er zijn geen woorden voor... Heel veel sterkte X

  • danika

    Je bent inderdaad heel sterk, dat je nog zo kunt functioneren op je werk...ik herken het dat als een collega iets liefs zegt dat de tranen ineens teveel kunnen worden...bij mij weten veel collega's ervanaf, maar ik doe ook mijn best alles zo normaal als mogelijk door te draaien...maar de onderliggende verslagenheid en leegheid ken ik helaas maar al te goed, ben minder lang dan jij bezig maar ook inmiddels 5 miskramen verder....
    Ik wens je heel erg veel sterkte...want ook al ben je nog zo sterk als jij, het is gewoon zo onbeschrijflijk zwaar dit...heel veel liefs

  • mammietobe2

    Oohhh meissie, en dan kom ik ook nog met mn mail vandaag..Lees m maar niet..
    Ik snap je heel goed! Het is je goed recht om ff afstand te nemen en niet te reageren..
    Heeel veel sterkte...Ik denk aan je.. xxxx

  • joosje-b

    Ach meis, wat een achtbaan van emoties... Dan dat masker dat je draagt op je werk, want ja, het gaat niemand wat aan; het is zo herkenbaar. Ik hoop dat je op een rustig moment met je partner kunt praten over wat je wilt en hoe ver je nog wilt gaan. Ik snap dat je nu roept dat het niet meer hoeft, maar ben je er klaar voor om je kinderwens achter je te laten of op een andere manier in te vullen. Ik hoop dat er wonderen bestaan en dat in 2013 het wonder ook bij jou plaatsvindt.

  • Massie1987

    Heel veel sterkte! Snap dat je niet altijd de kracht heb. We kunnen niet altijd zo sterk en hard zijn. Als je wilt praten, mag altijd. Respect dat je bent gaan werken. Ik ben haast 3 weken thuis geweest omdat als ik teveel deed ontzettend pijn had. Nogmaals sterkte meis!