Hoe het gaat....

Sommige vragen mij hoe het gaat (na de curreatge).

Nou, met mij gaat alles goed hoor. Het is vandaag alweer een week geleden. We kijken erg uit naar ons vakantie; backpacken in Sri Lanka. Dat geeft wat afleiding tijdens het herstel. Ik kan toch niet meteen zwanger worden. En als we terug zijn kunnen we er weer helemaal voor gaan.

Het gekke is dat ik eigenlijk wel blij ben dat alles zo voorspoedig en snel is weggehaald. Als het niet goed is, wat moet ik er verder dan nog mee...Deze zwangerschap was eigenlijk van het begin af aan al geen vreugdevolle. Eerst die onzekerheid over het HCG en toen dat goed was over de echo zelf. Ik voelde bij ook totaal niet blij of gelukkig. Ik voelde mij moe, chaggie en zat niet lekker in mijn vel. Heel anders dan de 1e zwangerschap. Toen liep ik trots met een smile on my face rond. Mijn man zei, dat het kwam omdat we een kadootje hadden gekregen. De zwangerschap kwam totaal onverwachts. Ik vond dat goed verwoord.

Nu heeft het 2 keer niet zo mogen zijn, maar ja we zijn in tegenstelling tot anderen (nog maar) 2 jaar bezig en kwamen al snel in aanmerking voor icsi. Ik heb ook goede hoop voor de toekomst dat het uiteindelijk wel zal lukken. Maak mij hier dan ook niet zo veel zorgen over. Kortom ik sta er nog positief in en heb ook zeker zin om weer ervoor te gaan (kan eigenlijk niet wachten haha).

Voor de meiden die zwanger zijn; geniet er zo veel mogelijk van; het is echt een wonder wat je in je draagt. Voor de meiden die proberen zwanger te worden; veel plezier en succes tussen de lakens, onze tijd komt zeker nog!

Dikke kus, Caroline