Ik heb echt geen idee meer, maar weet wel dat onze tweede fysieke dingen sneller oppakte dan de oudste en dat de derde zo’n beetje alles sneller deed dan de eerste twee. En onze oudste heeft heel lang duplo vooral gesorteerd en met de poppetjes en auto’s gespeeld, maar is uiteindelijk het vaakst en langst aan het bouwen geweest van alledrie de kinderen.
Maar deze vraag heeft nogal te maken met interesse, sommigen interesseert duplo nooit. En sommigen maken eerst fysieke / motorische stapjes en anderen zijn meer gericht op taal oid. En of ze je eerste kind zijn en het niet kunnen afkijken of de derde zijn en al snel kunnen kopiëren, of dat je thuis al vroeg en vaak duplo aanbiedt of dat ze het alleen op 1 dag opvang in de week af en toe meemaken, zulke dingen maakt ook veel verschil. Er is hier niet perse een gemiddeld ontwikkelpad zeg maar.
Daarbij vind ik je vraag wat ingewikkeld. Want wat is begrijpen? Bewust iets gaan bouwen? Of snappen dat het kan? Want als het motorisch lukt om twee blokjes op elkaar te krijgen. dan hebben ze toch ook ontdekt dat het kan?
Ik zou zeggen: lekker duplo aanbieden en kijken wat er gebeurt. En wat dat dan ook is: allemaal prima :)
Geen idee meer. Gewoon aanbieden, door trial and error merken ze dat ineens of door het te imiteren van iemand. Het zegt ook vrij weinig eigenlijk, want karakter en voorkeur spelen ook een rol bij ontwikkeling van specifieke vaardigheden, o.a. daarom is er ook een grote range
Zeker waar, we hebben een familie met hb en uhbers waardoor we extra alert zijn op tekenen van vroege stapjes in bepaalde ontwikkellijnen. We hebben het niet aangeboden, maar misschien gezien van de oudere kinderen. Kan me niet herinneren wanneer die dat bewust probeerden en weet ook niet wanneer dit passend is bij bepaalde leeftijd vandaar de vraag.
Ik zou proberen om niet alles onder een vergrootglas te leggen. Dat is nl echt niet goed voor een kind. Ieder kind is anders. Wat zijn niveau ook is. De een heeft meer technisch inzicht dan de ander. Dat zegt niet perse iets over een IQ. Laat hem gewoon lekker spelen zonder te labelen. Na de kleuterperiode, komen veel zaken heus wel aan het licht, als dat nodig is. De kinderen die door hun ouders "gemonitord" worden om te kijken of ze misschien wel hb zijn, worden daar vaak niet gelukkiger van, zie ik om me heen. Ze worden er vaak wél onzeker van...
Dat verschilde enorm per kind. Onze technische knul kon met 1 jaar al bouwen...Onze hoogbegaafde knul interesseerde het niet en deed het niet uit zichzelf... Pas met 3 jaar bouwde hij wat... Je weet pasof ze het snappen als ze het doen, lijkt me?
Voor mijn gevoel maak jij het eigenlijk groter dan het is.. Alles onder een vergrootglas leggen zijn jouw woorden nav één vraag over ontwikkeling. We labelen zo laat mogelijk dus hebben nog wel een jaar of vijf de tijd 😉 Broers/zussen liggen meestal 10 punten van elkaar af zegt men dus als we daarvan uitgaan ia hb brein sowieso geen twijfel over mogelijk haha.
Ik reageerde nav dit: "We hebben een familie met hb en uhbers waardoor we extra alert zijn op tekenen van vroege stapjes in bepaalde ontwikkellijnen".
Je bent behoorlijk bezig met "het hb-brein". Ik hoop dat je dat ietsje kunt loslaten, omdat ik dus om me heen zie wat dit gedrag van ouders met kinderen doet... Bedenk eens eerlijk voor jezelf welke functie het wel/niet hb zijn voor jou heeft... Vaak betekent het meer voor ouders dan ze zelf doorhebben....
Ik denk dat je inderdaad er drukker mee bezig bent dan dat je door hebt. Je laatste zin zegt al genoeg en je vorige post. Laat een kind kind zijn... vooral als ze nog zo klein zijn dat je het over duplo hebt...
Hier sluit ik me wel bij aan. Ik denk dat je er drukker mee bezig bent dan je zelf doorhebt. En dat is geen negatieve kritiek. Puur een observatie gebaseerd op deze post. Wellicht kun je er wat mee wanneer je hier probeert open naar te kijken.
reacties (13)