Voelde je het of had je het totaal niet door?

Ik had na weken harde buiken juist de laatste week stilte voor de storm. Alles rustig. De geboorte begon de dag na de uitgerekende datum (van de eerste). Bij mij volgende het niet het patroon van weeën. Erg onregelmatig en van korte duur. Na twee uurtjes zelf ontsluiting gevoeld en was toen zo’n 6 centimeter. Toen de verloskundige maar gebeld. Die kwam toen hee snel :)

Week van te voren begonnen harde buiken regelmatig te komen. Eerst om de 10 minuten.. 8 minuten.. 7 minuten... ‘na een week wakker geworden met weeen. Dat verschil voel je duidelijk (au!) Nu snap ik wat ze bedoelen met “als het begonnen is weet je het”

Bij mijn oudste een vrij heftige bevalling gehad, waardoor ik bij mijn jongste de (‘normale’) weeën niet als dusdanig herkende en zelfs nog niet doorhad dat ik aan het bevallen was toen ik persdrang kreeg. Ik dacht dat ik moest poepen. Kwam er een poepie van een kind uit.

Dus nee, ik niet. Dat gevoel van dat ‘vingertje uit je vagina’ herken ik wel van de laatste weken van de zwangerschap.

P.S. Bij mijn oudste heb ik in de weken voor de bevalling heel veel oefenweeën gehad, die voelden net als wat (achteraf) de echte weeën bij de jongste moeten zijn geweest.

Volgens mijn VK kan je het verschil niet echt voelen. Kan je het pas achteraf vaststellen welke soort het was. De vuistregel is: “Echte weeën komen regelmatig, worden geleidelijk sterker en komen geleidelijk sneller op elkaar. Oefenweeën komen bijvoorbeeld dan weer met 4 minuten, dan weer met 6 minuten, etc.” Nog een belangrijk verschil: Echte weeën zorgen voor ontsluiting, oefenweeën niet.

Tot zover de theorie dan, want de echte weeën bij mijn jongste kwamen onregelmatig en waren ook wisselend in kracht. Volgens de VK die bij me was, betekende dit dat het oefenweeën waren en nog niet het echte werk. De weeën stelden niet zoveel voor, dus ik dacht ook dat het oefenweeën waren, maar 5 kwartier later werd mijn zoontje geboren.

Echte weeën gaan wel door je hele buik heen, maar dat doen oefenweeën soms ook. Komt goed, meid. Bij mijn oudste wist ik wél toen het echt was, hormonen en instinct namen het over. Ik ben het schoolvoorbeeld van ‘er is geen garantie’ maar je kunt er vanuit gaan dat je op een gegeven moment echt wel weet dat het nu menens is. Nog heel even geduld. Zet ‘m op, mama! En veel geluk! ❤️❤️

Ik heb bijna geen voorweeën gehad en het is dat mijn vliezen braken voordat de weeën begonnen, anders had ik het in het begin waarschijnlijk niet eens door gehad. Zeker omdat ik 38+4 weken zwanger was en twee dagen daarvoor bij de verloskundige nog geen aanleiding was om te denken dat het bijna zo ver was.

Achteraf was mijn kleine wel drukker de laatste dagen voor de bevalling. De avond voordat mijn vliezen braken, was hij juist heel rustig, alsof hij me nog een goede nachtrust gunde.

Dat gevoel alsof ze er met een hand uitstaken ken ik..

Maar schijnbaar draaien en drukken ze dan met het hoofdje tegen de baarmoedermond, en daar zitten heel veel zenuwen. Zegt helaas niks over wanneer je bevalt

Bij de eerste ben ik ingeleid met 39 wk ivm veronderstelde grote baby, maar had ik al heel lang heel veel harde buiken, bij vlagen regelmatig (elke 3 minuten).

Bij de tweede had ik de week voorafgaand eerst bijna heel de week regelmatige harde buiken en een paar keer lichte diarree, dag vooraf bloed/slijm bij het opstaan. In de loop van de dag zeurend gevoel in mijn onderrug alsof ik ongesteld moest gaan worden en steeds steviger harde buiken die ‘s avonds overgingen in weeën (toen duurde het nog meer dan 24 uur, maar daar zal ik je verder niet mee vermoeien 😆).

Oeeeh ik volg! Momenteel 37+3 en sinds vanmorgen echt laat van menstruatie-achtig pijn, wat doortrekt in mijn liezen en echt een druk in mijn onderbuik.

Zelf denk ik dat het nog niets is, behalve heel vervelend dan. 🥲

Vooral het komen en gaan van de buikkrampen, het kunnen timen was voor mij een indicatie, dat er steeds wat tijd tussen zat. Bij de eerste heel duidelijk menstruatiekrampen, bij de tweede begon het met voor mij onbekende buikpijn, een gevoel wat ik nog niet eerder gehad had, dat was voor mij een duidelijke indicatie. En de derde had ik heel veel en lang voorweeen, maar zolang de voorweeen niet doorzetten/consequent worden en geen pijn doen, zijn het geen weeën. Eigenlijk herken je het sowieso als de bevalling echt begonnen is, daar kun echt niet omheen. Babys worden tenslotte niet zonder pijn geboren.

Ik herken niet precies wat je zegt. Ik had wel pijnscheuten daar beneden vergelijkbaar met messteken!. Dit bleek het draaien van het hoofd te zijn in de bekken toen ze ingedaald lag.

Bij mij begon het met druk bij mijn blaas de hele dag. Toen braken mijn vliezen na toilet bezoek en 2 uur later had ik mijn zoontje in mijn armen

Is voor iedereen anders denk ik, maar bij mij begon het met een soort ongesteldheids kramp (kan het niet goed omschrijven) wat kwam er weer weg ging. Dit werd steeds pijnlijker en sneller op elkaar. Ik had in iedergeval snel genoeg in de gaten dat het weeën waren.

Daarvoor was er niets aan de hand😊 voorweeën volgens mij niet echt gehad.