De afgelopen week...

Ik ben ruim een week niet online geweest.

Zoals ik in mijn vorige blog al vertelde zijn er wat dingen gaande hier.

Wat en hoe kan ik even niet over uitwijden.

Sommige dingen moeten ook gewoon tussen vier muren kunnen blijven.

Maar goed.

De afgelopen week is zwaar geweest.

Een dag nadat Wes was ontslagen uit het ziekenhuis is Nigel opgenomen met dezelfde klachten als Wes.

Nu heb ik het merendeel van mijn vriendenlijst hier ook op Facebook en wisten jullie daar dus al van.

Nigel heeft langer in het ziekenhuis gelegen dan Wes  maar was gelukkig nog net op tijd thuis om de kerstdagen thuis te kunnen vieren met ons.

De kerstdagen zijn weer voorbij, we hebben leuke dagen gehad.

Momenteel gaat het mij even niet zo goed.

Mijn bekkenklachten treden weer op en geestelijk gezien zit ik momenteel even op een breek punt.

We hebben veel voor onze kiezen gehad in een korte tijd en dat eist nu zijn tol.

Sebas is een week vrij en ik heb twee dagen ervan practisch alleen maar in bed gelegen.

Moe, geen zin en gewoon even met rust gelaten willen worden.

Ik wil in het nieuwe jaar naar de huisarts voor en doorverwijzing naar een psycholoog omdat ik zelf het idee heb tegen een depressie aan te zitten.

Kortom, het gaat niet zo goed.

Het zat er al een tijdje aan te komen en de ziekenhuisopname's en andere dingen die ik even in het midden laat zijn net de druppels geweest die de spreekwoordelijke emmer deden overlopen.

Ik zal hier af en toe weer eens komen kijken maar veel reageren op blogs, vragen e.d. laat ik even aan me voorbij gaan.

Ik zet de berichten die ik nu na 8 dagen niet heb gelezen ook op "gelezen" dus sorry als ik geen reactie geef of wat dan ook.

Liefs Ellen.