Even een chagerijnige blog
Dit is geen update over Wes, die volgt vanavond.
Ik was eigenlijk van plan deze blog gister te schrijven maar aangezien Wes in het ziekenhuis werd opgenomen werd het toch een anders soort blog..
Ik irriteer me!
Echt mateloos moet ik zeggen.
Niet aan iemand specifiek maar meer aan jan en alleman die ons als we op straat lopen aankijken alsof we een stel gekken zijn.
Zal het even specifieker zijn.
Ondanks dat je tegewoordig steeds meer ziet dan stellen er een derde kindje bij krijgen is het in mijn ogen nog steeds zo dat twee kinderen als ideaal wordt gezien.
Ik kan uit eigen ervaring vertellen dat toen we zwanger waren van Nigel, ons derde kindje, dat mensen ons voor gek verklaarde.
Dat was toch allemaal veel te druk, veel te duur, je huis is niet gemaakt voor drie kinderen en ga zo maar door.
Volgens mij is het nog altijd de keus van het personen in kwestie zelf of ze er al dan niet voor beslissen om voor een derde kindje te gaan.
Maar altijd als ik vertelde dat ik zwanger was of we kwamen vage bekenden tegen en ze hoorde dan ook nog eens dat Nigel een jongetje was dan kwamen die blikken alweer.
Blikken vol medelijden.
Ah, wat er meid werd er dan gezegt.
Drie kinderen en dan nog wel een jongen ook.
Leuke reactie zeg, pff.
Maar goed, toen ik zwanger was van Toby had ik me daar van tevoren dus al helemaal op ingesteld.
En jawel hoor, weer van die afkeurende blikken als we over straat liepen met onze mannen en ik met een dikke buik.
De hele zwangerschap ben ik "lastig" gevallen met uitspraken als:
* Vier kinderen straks, was zal dat druk zijn ( Alsof drie kinderen niet druk is en wat de een druk vind, is voor de ander weer minder druk )
* Weer een jongen, wat zielig voor je ( Zielig?? OMG! Dat zeg je toch niet! )
* Jeetje jullie laten er geen gras over groeien
* Gaan jullie hierna voor een elftal ( was dan zogenaamd heel erg grappig ahum )
* Dat kan je toch helemaal niet betalen! ( Nee, alsof jij in mijn porto kan kijken :s )
Dit zijn dan de bekendste die ik heb gehad maar er waren er nog tig meer.
En ja, dan kun je je afvragen waarom ik me er zo druk om maak..
Nou daarom, altijd die vervelende lui met hun kortzichtige gedachtes en uitspraken.
Een mening mag je zeker hebben, maar hier vraag ik niet om, het zou wat anders zijn als ik zou vragen wat degene er van zou vinden dat ik vier kinderen heb.
Altijd maar een mening opdringen, bleghhh!!!
En nu, nu is Toby er.
Ik meen het serieus maar om al die vervelende mensen zou ik eigenlijk al niet met z'n zessen naar buiten gaan.
Echt mensen draaien hun hoofd om als we langs lopen.
Zo irritant!
Vroeger kregen vrouwen tien kinderen, en was dat toen raar?
Nee.
Maar tegenwoordig, tegewoordig is twee het ideaalbeeld.
Tja sorry, en dit zeg ik niet om mensen met twee kinderen voor het hoofd te stoten maar ik zou persoonlijk twee kinderen niet leuk vinden.
Het zou me veel te stil en rustig zijn.
Ondanks dat het af en toe echt druk is is dat ook een van de leukste dingen.
Altijd chaos, leuke chaos.
Elke ochtend wordt ik wakker gemaakt met drie kleine kindergezichtjes die mama een dikke kus geven en lieve Toby die een big smile geeft van oor tot oor.
Altijd gezelligheid in huis, altijd een mannetje wat lekker bij mama komt kroelen.
Ik zou dit voor geen goud meer willen missen!
Mijn mannen zijn mijn leven, mijn alles, mijn leven draait volledig om hen.
Als de finaniële situatie het zou toelaten zou ik wel zes kinderen willen, maar helaas, het geld groeit me niet op mijn rug en je moet realistisch blijven.
Maar goed, wilde dit toch even van me afschrijven.
Mensen altijd met hun bekrompen gedachtes, bah!
reacties (0)