Vandaag 39+5 zwanger..., eigenlijk 39+6 want het is al na twaalven..
Zondag is DE datum, de datum dat ik ben uitgerekend.
Ik had echt van tevoren nooit gedacht dat ik die zou gaan halen, daar ga ik alvast maar even vanuit ;)
Nog steeds geen tekens dat er een bevalling op komst is...
Woensdagavond had ik even hoop, ik voelde me anders, opgejaagd, onrustig enzz.
Ook aardig wat voorweeën gehad maar zo snel als ze kwamen, zo snel waren ze ook weer verdwenen helaas.
Nee, ik geloof niet meer in een spontane bevalling, tenzij mijn vliezen breken maar niet meer in het feit dat ik nu ineens heftige weeën zal gaan krijgen.
Heb ik ook nooit gehad trouwens, ik heb altijd een duwtje in de rug nodig gehad dmv een infuus met weeënopwekkers.
Bij Jayden begon het wel uit zichzelf maar bleef ik na 10 uur weeën op 2 cm hangen en moest er een infuus aan te pas komen.
Toen werden ook de weeën pas echt heftig.
Bij Nigel braken de vliezen en nam mijn lijf het ook niet over en werd het ook een infuus na meer dan 24 uur te hebben afgewacht in het ziekenhuis...
Ik schat dus de kans vrij klein dat het nu wel gaat lukken..
Hoe dan ook, volgende week om deze tijd zit ik hoogst waarschijnlijk met onze nieuwste aanwinst te pronken.
Dinsdag weer een controle en ik tel de dagen nu al af!
Dan krijg ik te horen wanneer ik ingeleid wordt.
Na de belofte van afgelopen dinsdag ga ik er toch wel vanuit dat ze me ook daadwerkelijk gewoon voor het volgende weekend inleiden.
Bij ons in het ziekenhuis laten ze zwangeren standaard niet langer dan 41 weken doorlopen omdat er na dat termijn volgens hun teveel risico's voor moeder en kind zijn.
Na het weekend zou ik dan al over de 41 weken zitten dus we verwachten niet dat ze dat gaan doen..
Mijn moeder gaat mee naar de controle en de mannen gaan naar de andere oma.
Na de controle gaan mijn moeder en ik nog even gezellig samen de stad in, nog even een laatste keer ertussen uit zonder de kinderen.
Morgen ga ik lekker de dag nuttig besteden met schoonmaken hier in huis.
Even de laatste puntjes op de i zetten voordat de baby komt.
Nu is het hier de laatste weken al spik en span aangezien ik de schoonmaak ziekte onder de leden heb maar toch voor mijn gevoel wil ik nog even alles nogmaals afwerken.
Zondag viert mijn vader zijn verjaardag dus ben ik ook weer een dag onder de pannen..
Daar ga ik lekker even in bad, even lekker relaxen, heerlijk!!
Maandag weer een dag met de mannen en dan dinsdag het verlossende woord.
Hopelijk heb ik dan al iets aan ontsluiting maar ik heb er een hard hoofd in...
Ik hoop het wel want een balloncatheter zie ik totaal niet zitten.
Zeker niet na wat research op het internet.
Het schijnt nogal lang te kunnen duren dan..
Nee, geef mij maar gelijk een infuus en gaan met die banaan.
Ik zie wel redelijk op tegen de bevalling moet ik zeggen.
Ook heb ik eraan zitten te denken om bij voorbaat al om een ruggenprik te vragen en daar dus niet op dat moment om te moeten zeuren.
Aan de andere kant..., de bevalling van Nigel viel me 100% mee vergeleken met die van Jay, dat was namelijk een ware hel!!!
Zo'n bevalling wil ik echt niet nog eens meemaken, maar goed, gelukkig weet je van tevoren niet wat je te wachten staat.
Voor de rest zijn we ook heel benieuwd wat het kleine mannetje zal wegen.
Bij de laatste echo was hij 2100 gram dus we hopen dat hij toch wel richting de 2500 zal gaan.
Als het maar een gewicht is waarmee het mannetje mee kan naar huis.
Ik wil niet langer in dat ziekenhuis doorbrengen dan strikt noodzakelijk...
reacties (0)