Wesley opgenomen in het ziekenhuis
Het zit ons momenteel echt even niet mee..
Wesley is gister weer opgenomen in het ziekenhuis.
Vrijdagavond was hij al weer redelijk benauwd en vrijdagnacht was echt een drama.
Ik geloof dat Sebas en ik drie uurtjes slaap hebben gehad want de rest van de nacht zijn we bezig geweest met het puffen van Wes en Wes was ook echt helemaal over de rooie.
Zaterdagochtend begon Wes ook koorts te krijgen en flink te spugen dus toen is Sebas naar de HAP gereden.
Daar hebben ze hem gelijk weer doorgestuurd aangezien deze aanval weer zeer heftig was.
In het ziekenhuis is hij weer opgenomen en wordt 4 keer per dag verneveld, om de twee uur gepuft en hij ligt aan de zuurstof omdat zijn saturatie weer veel te laag was.
Ook zijn we er in het ziekenhuis achter gekomen dat Wesley een extreme groeiachterstand heeft op het moment.
Wesje is drie jaar en weegt maar elf kilo.
Hij is natuurlijk al vele malen eerder opgenomen maar het was de kinderarts opgevallen dat hij een jaar is stil blijven staan qua gewicht.
Dat is niet goed natuurlijk.
De eerste prioriteit is om Wes van de benauwdheid af te helpen.
Als hij daar weer vanaf is mag hij weer mee naar huis maar zijn groeiachterstand heeft ook een aandachtspunt.
De eerstvolgende poliklinische afspraak die we hebben wordt het er besproken wat de onderzoeken mbt het gewicht gaan worden.
We hebben gister wel even een kort gesprek gehad met de kinderarts.
We hebben wel gevraagt hoe het nu kan dat Wes niet groeit.
Er kunnen wel 1001 oorzaken zijn die daar mee te maken hebben dus ze weten ook niet goed waar ze moeten beginnen met zoeken.
Waarschijnlijk komt het omdat Wesley zo vaak ziek is en dus een te laag afweersysteem heeft.
Tja, het eten gaat ook niet echt geweldig, dat moeten we dan ook wel toegeven maar het is niet zo dat hij niets eet.
Hij eet zijn brood goed, avondeten verschilt en hij krijgt genoeg voedzame tussendoortjes.
We zijn in het verleden al eens bij een diëtist geweest maar daar kwam niksbijzonders uit, zijn eetpatroon was toen goed, maar ja dat is ook alweer anderhalf jaar geleden.
Ik maakte me de laatste tijd al wel veel zorgen om Wes en wilde dat ook tijdens de eerstvolgende afspraak op het CB aankaarten ( eind juli ).
Jayden is 1,5 jaar jonger, maar veel minder dun, bij Wes kun je alle ribjes tellen.
Het zou ook nog te maken kunnen hebben met zijn lage geboortegewicht, maar dat is ook niet zeker.
Voor de rest loopt hij qua ontwikkeling gewoon goed dus dat is geen reden tot zorgen en ook heeft hij energie voor tien...
Het is dus weer even onzekere tijd voor ons want er zullen weer de nodige onderzoeken aankomen...
Maandag wordt mijn schoonvader geopeerd en hij krijgt een extra bypass.
Hij krijgt er dus nu vier ipv drie.
De pacemaker hoeft dan waarschijnlijk niet, maar er is al wel duidelijk gemaakt dat de hartinfarct zo ernstig is geweest dat zijn hart echt flink beschadigt is.
We moeten er dus ook rekening mee houden dat de operatie anders zou kunne aflopen dan we allemaal hopen.
Pff, wat een ellende weer zeg.
Bleghhh, ik dacht dat we onze portie toch wel gehad hadden voor een paar jaar.
We blijven postief, dat is toch het enige wat we kunnen doen maar af en toe zou ik weleens een week in mijn bed willen liggen, alleen maar janken en met rust gelaten worden.
Maar goed, we moeten verder, ook voor onze andere twee lieve mannetjes.
reacties (0)