Pff, dit is echt even een blog om mijn ei kwijt te kunnen.
De meeste van jullie weten wel dat we veel op controle moeten voor Wesley in het ziekenhuis.
We lopen sinds een tijdje in het AMC in Amsterdam, maar bij benauwdheidsklachten moeten we gewoon naar het ZMC toe, omdat dat gewoon een stuk dichterbij is en de artsen Wesley daar goed kennen.
Hetzelfde geldt overigens voor de verpleging.
Na de opname van Wesley vorige week kreeg ik te horen dat ik vandaag dus een afspraak zou hebben met onze vaste kinderarts van het ZMC.
Dat vonden we al vreemd, want qua controles lopen we nu bij het AMC ( hoezo verwarrend ;) )
Maar goed, ik vandaag met mijn goede gedrag samen met Wesley die kant op.
Nou het was dus geen controle afspraak, maar meer een "zeik de ouders een goed af" afspraak.
Het is nu dus zo dat er een longverpleegkundige bij ons thuis gaat komen om te kijken of wij er wel alles aan doen om ons huis voor Wesley prikkelvrij te houden ( dit houdt in, niet stoffig, niet roken etc..)
Nou vind ik dit nog geen eens zo erg, als vind ik het wel een beetje kinderachtig.
Ik doe er juist alles aan om ons huis zo kindvriendelijk mogelijk te houden.
Ja ik rook, maar absoluut niet binnen, en iedereen die rookt in onze familie, die moet gewoon naar buiten.
Ook zuig ik om de dag en ventileer ons huis zo goed mogelijk.
Waar ik het meest kwaad om ben is dat ze nu ook het huis van mijn schoonouders gaan inspecteren.
Dit omdat de kinderen daar zijn als Sebas en ik aan het werk zijn.
Maar nu komt nog het mooiste van alles.
Als die lonverpleegkundige vind dat mijn schoonouders niet genoeg doen om het huis zo kindvriendelijk mogelijk te houden , dan mag hij daar niet meer naar toe, en MOET hij naar een medisch kinderdagverblijf op de dagen dat wij werken.
Euuhhh, hallo??
Wie bepaalt dat, wij nog altijd.
Ik was echt even een beetje beduusd dat ik uit dat ziekenhuis liep.
Altij hebben we strijd met die lui daar.
Is het niet de kinderarts, dan is het wel weer zo'n stom mens van de afdeling waar Wesley op ligt als hij in het ziekenhuis is.
Of we zijn niet genoeg bij hem, of we geven volgens hun de medicijnen niet goed, bla bla bla!
Altijd wordt je daar de prut in getrapt, en doen ze net alsof je aboluut niet voor de kinderen kan zorgen.
Ook vonden ze ( kreeg ik vandaag te horen ) dat Wesley qua ontwikkeling achterloopt.
Met name het praten.
Nou op het cb zijn ze altijd dik tevreden over hem, ik snap echt niet waar dit nu allemaal vandaag komt ineens.
Ook vinden ze dat hij gemedicaliseerd is.
Jaja, wat een woord, dat houdt in dat hij zich niet verzet tijdens een ziekenhuis opname en dat hij het allemaal wel best vind.
Een "normaal" kind hoort in hun ogen te protesteren.
Volgens hun gaan we de winter echt niet doorkomen zo.
Volgens de kinderarts denkt het AMC er net zo over.
Nou dat zullen we volgende week vrijdag nog wel eens zien dan.
Maar wat ze dan weer niet weten in het ZMC is dat ze de helft van zijn medicijnen stop hebben gezet.
Gohh, zou dat er dan misschien iets mee te maken hebben dat Wesley het niet trekt, ik denk van wel he!
Ik wordt hier zo verschrikkelijk verdrietig van, altijd en eeuwig dat gejammer van hun.
Ik heb net Sebas gebeld ( die was niet mee ), die is woest!
Die gaat uit zijn werk naar het ziekenhuis om verhaal te halen.
Maar goed, denk niet dat hij er wat mee oplost.
Nou ik ben mijn frustratie voor een deel weer kwijt.
Het zal allemaal nog wel een staartje gaan krijgen
reacties (0)