Het houdt maar niet op

er is al weer een hoop gebeurd sinds ik mn laatste blog hier heb geschreven.
wesley is vorige week maandag opgenomen met zn benauwdheidsklachten.
dit was de ergste keer tot nu toe, hij heeft 5 dagen in het ziekenhuis gelegen.

op vrijdag kwam hij weer thuis en het ging weer wat beter, tot zondag.
we waren bij mn ouders, en wesley lag daar in zn bedje.
dat ik hem uit bed wilde halen rook het al een beetje zurig in de kamer, had hij zn hele bedje ondergespuugd.
mn moeder en ik hebben hem toen lekker in bad gedaan want hij zat helemaal onder.
ook was hij erg suf, maar goed, ik voel mezelf ook niet zo goed als ik moet overgeven.

de volgende dag hadden we eigenlijk een afspraak in het AMC voor wesley.
maar we wisten al wel dat als hij zo beroerd was dat we niet konden gaan, heel vervelend want hun zouden het van het ZMC overnemen en ook zn medicatie gaan bepalen.
maandagochtend dat we hem uit zn bedje haalde zat hij lettelijk tot aan zn nek onder de diarree.
sebas heeft toen het AMC afgebeld en op hun verzoek moesten we even contact opnemen met ons eigen ziekenhuis ( ZMC), om het afbouwschema van zn medicatie te bespreken.
sebas heeft toen gebeld en ook gelijk vermeld hoe beroerd wesley was, hij had ook al sinds zondagmiddag 4 uur niet meer gegeten.
we moesten het in de gaten houden, zolang hij goed dronk, plaste en geen bloed of slijm ging poepen, was er nog niet veel aan de hand.
mn moeder is ook nog even langs geweest, maar het ging eigenlijk steeds slechter, niemand kreeg meer contact en hij werd heel suf en slap
op een gegeven moment, wilde hij niet meer drinken, had al menig luiers niet meer geplasd en begon ook slijm te poepen.
wij hebben toen de huisartsenpost gebeld, omdat het inmiddels avond was.
we moesten met spoed komen, wij daar aangekomen, bleek dat hij aan het uitdrogen was.
de huisarts wilde graag dat de kinderarts in het ziekenhuis zou kijken naar hem
wat denk je?
we mochten de volgende dag om elf uur wel komen, we waren echt zo boos!
we zijn toen even naar mn ouders gegaan en daar heeft sebas op hoge poten het ziekenhuis gebeld, of ze wel helemaal lekker in hun hoofd waren.
uiteindelijk mochten we toch komen, dus wij weeer met een ziek kind in de auto.
daar bleek hij er toch wat erger aan toe te zijn, en heeft een sonde via zn neus gekregen.
ook kreeg hij o r s tegen de uitdroging.
hij moest in ieder geval blijven die nacht.

eigenlijk gaat het nu alleen maar slechter en slechter
hij is meer dan een halve kilo afgevallen en ziet erg grauw.
hij houdr niks binnen.
gister hebben ze hem sondevoeding gegeven maar ook dat komt er weer uit, er blijft niks meer in, ook geen water.
de voeding hebben ze nu gestopt en weer vervangen voor o r s.
het is echt ongeloofelijk hoe wesley er nu uit ziet, hij was al te licht, maar de arpmjes van jayden die 4 maanden is, zijn veel en veel dikker dan die van wesley.
het is geen mensje meer, maar een lappenpop geworden.

het doet me zoooooo ongeloofelijk veel pijn om mn kindje in deze toestand te moeten zien.
voorlopig blijft hij in het ziekenhuis, maar het kan nog wel eens heel lang gaan duren.
hij moet eerst zn eten binnen zien te houden, dan de wil weer krijgen om te gaan eten en drinken.
en hij moet weer op het gewicht komen waarmee hij binnen kwam.

ik moest het gewoon even van me afschrijven, ook hier.
op sommige momenten wil ik gewoon het liefst alleen maar janken, maar ik moet ook sterk blijven voor mn andere mannetje.
maar voor wesley is het het allerergste, ziekenhuis in en uit