De voorbije dagen goed bezig gehouden geweest. Nu vandaag de eerste dag thuis alleen. Heb zo een naar gevoel. Ik sta "on hold". Wil wel vanalles doen, maar kan het niet. Buiten de dingen die ik belangrijk vind voor mijn dochtertje. Ik zou het kunnen omschrijven als "zin in niks". Kuisen? Allee, omdat het hier vuil is. Eten maken? Ja Madelief heeft haar groenten nodig (en ik neem dan een paar hapjes). Uit eten met vrienden? Pfffff...geen zin. Afwassen? Ja want ik kan geen water meer nemen omdat alles zich opstapelt. Naar de winkel op dingen om cake te bakken? Zo ver stappen... Normaal doe ik al deze dingen met veel enthousiasme (zelfs kuisen).
Vrijdag ga ik naar de gynaecoloog. Soms hoop ik dat het allemaal een nachtmerrie was ofzo. Of nog debieler: dat er nog een tweede kindje in zit dat wel gezond is. Pff.
Ik wil zeker zo niet blijven tot een volgende zwangerschap. Wat zijn jullie ervaringen of wat zouden jullie doen in mijn geval? Of hebben jullie nog andere raadgevingen? Ik heb wel al veel gepraat met vriendinnen, maar nu heb echt wel alles gezegd wat er over gezegd kan worden...
reacties (0)