NU AL bevallingsstress.

Jajaj, dat komt door die boekjes hè! Eerst een hoofdstuk over hoe alles normaal gaat: Ga uit van je innerlijke kracht enzo...Mooimooi! Ik zag het al zitten!

Maar dan...Een hoofdstuk over complicaties...Jeezesss!!! Pompen, tangen, pijnbestrijding of niet, te vroeg geboren kindjes die wegkwijnen zonder mama in hun couveuse (en de mama's ook)...

En de keizerssnede... Nu ligt voorlopig mijn placenta dus echt wel voor de ingang/uitgang, dus dat wil zeggen als die daar blijft heb ik het aan mijn rekker. Verdoving, pijn achteraf...Maar mijn grootste zorg: mag je dan wel je kindje vasthouden, en ben je dan niet te suf? kan je dan direct borstvoeding geven???

Voorts zit ik ook nog te denken; Bah, het ziekenhuis...Je kan er van op aan dat ik daar niks ga mogen doen waar IK zin in heb, om niet te zeggen precies het tegenovergestelde. Niet dat ik weet waar ik zin in ga hebben, maar toch...

En dan die "innerlijke kracht"...Mooi allemaal...maar heb ik die wel? Geen idee hoor, ik heb nog nooit een volleybal proberen uitpersen...

Allee, vrolijk kerstfeest, haha!!!!