Onverwacht zwanger van 4de kindje

Tja... daar ben ik weer, ruim 3 jaar later typ ik weer mijn zorgen, verwachtingen en onzekerheden in Babybytes.
Tot nu toe ging alles heerlijk zijn gangetje met ons gezinnetje van 5. Alle kindjes gaan naar 'school' en papa en mama begonnen net weer een beetje ruimte voor elkaar te krijgen.
Na de geboorte van de tweeling was ik weer met de pil begonnen. De zogenaamde borstvoeding-pil 'cerazette'. Deze pil zorgde ervoor dat ik na een tijdje niet meer ongesteld werd. 2 jaar geleden was ik al lichtelijk in paniek naar de Gynaecoloog gegaan om zeker ervan te zijn dat ik niet zwanger was. Toen was dat niet het geval. Afgelopen zomer besloot ik met deze pil te stoppen en wilde ik mijn lichaam weer tot rust laten komen. Ik was natuurlijk van plan naar mijn nieuwe Gynaecoloog hier in Dubai te gaan om te bespreken wat ik nu zou gaan gebruiken... maar dat was er nog niet van gekomen! In de tussentijd hebben we condooms gebruikt. Afgelopen December is het dus fout gegaan en nu blijk ik toch echt zwanger. Net een zwangerschapstest gedaan! Eerste stap is nu naar de Gynaecoloog gaan om zeker te weten dat ik zwanger ben d.m.v. bloedtest en echo (lijkt mij). De volgende stap is goed bedenken hoe het nu verder moet. Het was nooit de bedoeling om opnieuw zwanger te worden en mijn eerste gedachten voor de test waren ook aan een abortus.
Wat is er verandert?
Het besef is er nu dat ik zwanger ben van mijn kindje! Het is niet zomaar wat, het is mijn kindje! Een broertje of zusje van mijn kindjes!
Ik ben niet tegen abortussen en ben juist voorstander voor mensen die het nodig hebben. Maar heb ik het nodig?
Mijn man heeft een goede baan, we hebben genoeg ruimte in huis, okay leven is duur in Dubai en schoolvergoeding is maar voor drie kinderen. Na ruim 3 jaar weer helemaal van voren beginnen, terwijl we nu eindelijk een beetje weer wat kunnen doen als gezin, maar ook met z'n 2'tjes. Is dit reden genoeg om dit kindje niet te krijgen?
Ik ben nog maar net bewust van de zwangerschap, maar heb in gedachten al een naam verzonnen, dit maakt het ook veel persoonlijker natuurlijk...

Ik heb nog niet echt de mogelijkheid gehad om uitvoerlijk met mijn man te speken. Blijft hij bij een abortus of zal hij ook 'bezwijken'?

Ik kan hier met niemand erover praten, dus ik schrijf het hier van mij af!

Wat zouden jullie doen?

2472 x gelezen, 1

In Overig

reacties (0)


  • BonBinie

    Vandaag afspraak bij de dokter gehad (gewone). Had op een echo gehoopt om meer duidelijkheid te krijgen over duur van zwangerschap en of het 1 of meer zijn (gezien mijn achtergrond). Maar helaas pas de 31ste afspraak in het ziekenhuis voor echo.

    Een abortus is in mijn geval niet zo gemakkelijk. Hier in Dubai is dat verboden en zou ik naar Nederland moeten gaan... met 3 kids in touw. Ik had een beetje gelezen naar de prodedure. Bij een zwangerschap tot 6 weken, kun je een abortus-pil krijgen... nou daar zou ik dus nu al te laat voor zijn. Daarna moet je op gesprek komen, en heb je verplicht 5 dagen bedenktijd voor dat de procedure begint. Ik moet dus minimaal een week naar NL. De kids hebben gelukkig in Februari vakantie, maar mijn man niet! 😔

    Ik ben alleen maar erg moe en val elke avond op de bank in slaap.

  • Clover4

    Ach jeetje meis! Het zit je niet mee 😔

    Ik vind het ook erg rot voor je dat je dit alleen moet doen op het moment..

    Gelukkig komt je man morgen terug, dan kun je even bijtanken, je hart luchten en het er goed over hebben.

    Ontzettend veel sterkte!

  • Clover4

    Ik kan mij heel goed voorstellen dat je erg bent geschrokken! Ik kan er zelfs over mee praten, want ook ik ben onverwacht(inmiddels alweer bijna 31 weken) zwanger van ons vierde kindje.

    Ook ik zat daar vol ongeloof op het toilet te staren naar die positieve test en heb uiteindelijk zelfs in het ziekenhuis gezeten voor een zwangerschapsafbreking, maar ik kon het niet. Ik had dezelfde gedachte als jij; ik ben zwanger van ONS kindje, een broertje of zusje van mijn andere kindjes, net zo een wonder als zijn of haar broertjes en zusjes. Pas in het ziekenhuis kwam ik écht tot dat besef. Ik voelde het al langer, maar mijn verstand was nog niet om. Ook mijn man "bezweek" in het ziekenhuis na het zien van de echo. Het is zo een persoonlijke keuze.. Voor ons kwam het heel eerlijk gezegd praktisch niet uit. We zouden starten met onze opleiding. De jongste werd bijna 4, dus ging naar school. Al onze plannen vielen in duigen. Maar lieve meid, ik ben heel blij dat ik goed heb kunnen nadenken voor ik een keuze heb gemaakt. En ik ben zo blij met mijn keuze! En natuurlijk krijg ik het soms Spaans benauwd, want hoe ga ik het straks in vredesnaam allemaal doen? Waar haal ik de tijd vandaan, hoe verdeel ik mijn aandacht etc. Maar ik weet en zie om mij heen dat het allemaal vanzelf gaat straks net als bij de derde. Ook dat was zoeken naar een ritme ondanks dat dat geen verrassing was zeg maar. Luister naar je hart meid en praat veel met je man! Alleen jullie 2 kunnen tot een juiste beslissing komen. Ik heb er ook over geschreven in mijn blogs en anders mag je me altijd een berichtje sturen voor als je vragen hebt. Liefs en veel sterkte!

  • BonBinie

    Heel erg bedankt voor je reactie! Ik zit nu bij de dokter en hoop op iets meer duidelijkheid. Ben ik echt zwanger? Hoe lang al? Is het er 1 of meer? Hopelijk krijg ik een echo en weet ik meer. Mijn man komt morgen eindelijk weer thuis en we gaan er dan eens goed met elkaar over praten.

    Ik zit in de wachtkamer (alleen) en ben toch best weer zenuwachtig...

  • Linda-veronique

    Dit is een keuze die alleen jij en je man kunnen maken. Maar het klinkt alsof je hem eigenlijk al gemaakt hebt. Zelfs hier op babybytes heb je je zwangerschap al aangegeven, ik denk niet dat je dat zou doen als je serieus overweegd om je kleine weg te laten halen

  • china-dad

    Abortus lijkt me iets voor noodgevallen. En zelfs dan lijkt het me een moeilijke beslissing.

    Dit is geen noodgeval. Dus ik zou het wel weten.

    Volgens mij is deze beslissing voor jou heel makkelijk: houden.

  • KippieDink

    Op het moment dat je het kleintje 'mijn kindje' noemt en al over namen nadenkt, ben je er eigenlijk al over uit. In je hart heb je al ruimte gemaakt voor dit kindje. :) Mocht je alsnog puur rationeel bedenken dat die abortus er moet komen, dan ben ik bang dat je het zwaar krijgt met die beslissing en gebukt gaat onder schuldgevoel en/of spijt. Gewoon omdat je de liefde nu al voelt.

    Ik ben overigens geen tegenstander van abortus. Wel denk ik dat het belangrijk is om ook na het aborteren vrede te hebben met je besluit.

    Heel veel sterkte hiermee!!!

  • BonBinie

    Klopt wel denk ik... ik vindt het een hele moeilijke beslissing!

  • Mammalovesyou

    Heel moeilijk

    Als dit mij zou overkomen zou ik aan de ene kant wel heel erg geschrokken zijn denk mijn vriend ook wel.

    Ik heb niets tegen mensen die voor abortus kiezen maar ik zou het zelf nooit kunnen doen

    Ik zou het dan laten zoals het is.

    Je moet doen wat voor jou het beste is en vooral waar jij je goed bij voelt

  • stama

    Wat ik zou doen maakt niet uit. Het gaat om jou en het is jouw/ jullie leven.

    Wij hebben twee kinderen en na wikken en wegen wilden we graag nog een derde hummeltje erbij. Dit worden er nu twee. Ook vier in totaal dus. Drie is nog "normaal" vier is veel. Maar ik vind het prachtig. Ook super spannend hoor!!! Beetje eng ook. Maar over drie jaar kunnen wij ook weer een beetje tijd aan onszelf besteden.

    Succes met je keuze!

  • BonBinie

    Oh spannend! Een tweeling erbij! Ja dat had ik bij mijn 2de zwangerschap haha. Eerste jaar is zwaar met een tweeling , maar het is wel gezellig! Gefeliciteerd en succes met de zwangerschap!

  • nog-even!

    Wat ik zou doen? Het nemen zoals het komt. Proberen te wennen aan het idee dat je nog zo'n geweldig kind gaat krijgen. Komt tijd, komt raad. Je hebt het leven nou eenmaal niet in de hand en geen enkel anticonceptie-middel is ' waterdicht'. Vaak kunnen dingen die je overkomen veel positiever uitpakken dan je ooit had kunnen bedenken. Het fijne is, dat het een kindje is, wat jullie overkomt. En niet een ongeluk of nare ziekte.... Ik zou zeggen: wen aan het idee en ga er daarna van genieten!!! Gefeliciteerd!!

  • Caroline27

    Tja als jullie kunnen rondkomen dan zou ik het houden en ik ben zelf tegen abortus omdat ik dat nooit zou kunnen doen . Kijk als je financieel echt niet kan redden en heel erg in problemen komt dan heb je geen optie . Ik zou er heel goed over na denken als je abortus gaat doen ga je misschien heel veel spijt krijgen .