Zwanger van nr 2

Zo, dat is lang geleden. Ik wil steeds al een blog schrijven, maar heb er nooit zin in, ik ben er gewoon heel slecht in om dat bij te houden.

maaar, ik ga het toch proberen.

Al heel lang hadden wij het over een tweede kindje. Vooral mijn vriend wilde heel erg graag nog een kindje, maar ik had steeds mijn twijfels. Eerst had ik geen opleiding of werk, dus toen wilde ik het niet. Toen had ik een opleiding en was hier bijna klaar mee, dus dacht ik dat we het wel eens konden proberen. Gestopt met de pil, maar gelijk het gevoel dat ik er niet klaar voor was. Dus hup, weer aan de pil. Toen ik mijn opleiding klaar had, wilde ik heel graag eerst werk hebben voordat we het zouden proberen. Ik had al vrij snel werk, maar nog niet het gevoel er klaar voor te zijn. We hadden ook net een nieuwe pup in huis, dus dat vond ik wel even genoeg. Een paar maanden later kreeg ik ineens wel babykriebels, dus weer de pil eruit gegooid. Dit keer voelde het goed, het had van mij maanden mogen duren en dan was het ook goed geweest. Maar het duurde geen maanden, het duurde een maand. 

28-12-2013 was de dag dat wij wisten dat er weer een baby'tje in mij groeit. Doordat ik net was gestopt met de pil wist ik niet hoe lang mijn cyclus zou zijn en ik had ook niet onthouden wanneer mijn laatste menstruatie was. Wel liep ik op dat moment in het ziekenhuis voor een knobbel in mijn hals. Ik was bij de chirurg geweest en zou op maandag een afspraak hebben bij de anesthesist, om vervolgens binnen 1 à 2 weken geopereerd te worden. Op vrijdag had ik een formulier ingevuld, op de vraag of ik zwanger kon zijn antwoordde ik nee. De volgende dag (de dag dat we er achter kwamen) heb ik eerst gewerkt en zijn we s middags even het dorp in gegaan. We liepen in de action en toen zag ik daar zwangerschapstesten liggen, 2 voor 1,50 ofzo. Huh?! Zo goedkoop? Daar kun je niet voor sukkelen dacht ik. En dan wist ik in ieder geval zeker dat ik veilig de operatie in kon gaan. Dus toen we thuis kwamen (rond 16.30) heb ik de test gedaan. 'Nee hoor, hij is negatief, ik kan gewoon geopereerd worden' zei ik tegen mijn vriend. Dus ik pak de test en wil hem weggooien, maar wacht eens even. Ik zag ineens een heel licht lijntje. En aangezien ik hier altijd lees: een streep is een streep, schrok ik me rot. Snel m'n vriend laten zien, maar die was niet overtuigd. Dus ben ik gauw naar de kruidvat geracet en thuis nog een test gedaan, weer een vaag lijntje. Maar er stond wel een lijntje! 

De hele avond hebben we met een raar gevoel gezeten. Ongeloof, angst, blijdschap. Het ongeloof overheerste. Mijn vriend geloofde het pertinent niet.

De volgende dag zijn we naar Superfun in amersfoort geweest, maar mijn gedachte zaten alleen bij die test. Ik wilde mijn vriend overtuigen, dus zijn we nog even de stad in gegaan en hebben we een clearblue gehaald, zwanger of niet zwanger zou die gaan zeggen. Thuis de test gedaan en ja hoor, er stond toch echt zwanger. En zo begon het avontuur..

ik wilde het nieuws graag gelijk met mijn vriendin delen, maar zij was niet in Nederland en ik wilde het niet over de telefoon vertellen. Op maandag heb ik mijn zus gebeld, ik zou haar voorlopig niet gaan zien dus dan maar via telefoon. Zij was verrast en raadde me aan direct naar mijn moeder te gaan. Ik was heel bang om het haar te vertellen, ik was bang om haar teleur te stellen. Overstuur ben ik de auto in gestapt en naar m'n moeder gegaan. Zij dacht dat er op z'n minst dat er iemand dood was, door de manier waarop ik binnen kwam. Toen ze het nieuws hoorde was ze erg enthousiast! Ze begon zelfs al over een oppasdag (doet ze bij dochter ook). Heel fijn dus en opgelucht ging ik weer naar huis. De dag daarop was het oud en nieuw en hebben we het mijn broertje verteld en kregen we al een schattig knuffeltjr van mijn moeder en haar vriend. 

Op 1 jan zijn we naar mijn vader gegaan en hebben het hem verteld. Heel blij was hij, weer een opluchting! Voor nu hadden wij het gehad met vertellen. Mijn schoonouders zien we niet meer en mijn vriendin bleef nog een week weg. Op 1 jan ook gestopt met roken trouwens, het gaat me echt heel goed af, heb er heel weinig moeite mee gelukkig.