Van me afschrijven.
Getwijfeld of ik het wel of niet zou schrijven..
Ik weet niet of het de hormonen zijn dat ik overal meer ga nadenken en emotioneler word..
Vorig jaar heb ik last van angsten gehad, (angst om iets te krijgen wat mn vader heeft en ik niet wil dat mijn zoon dat ook meemaakt) heb ik gesprekken over gehad bij de POH. Dit heeft mij toen erg geholpen.
In dat gesprek heeft zij toen ook verteld, dat ze had verwacht dat ik er wel veel eerder last van gekregen zou hebben, maar het nu misschien komt door de verantwoordelijkheids gevoel voor mijn zoontje.
Ik was namelijk 10 toen alles gebeurde en 23 toen ik last kreeg van de angsten! Voor mijn vakantie had ik een afspraak gemaakt en later afgezegd omdat het wel weer redelijk ging. De gedachten waren niet meer overheersend.
Nu ik zwanger ben, en dat ook op de vragenlijst moest invullen merk ik dat het mij toch erg veel doet weer!
Maar dat ik naast dat ook erg veel nadenk over hoe mijn vorige zwangerschap is gegaan. Ookal weet ik dat dat nu niet gaat gebeuren!
Ik probeer zoveel mogelijk de gedachten te blokkeren en denk dat ik ook weer een gesprek ga inplannen. Aangezien het soms ook in mijn dromen dat onderwerp voorkomt..
Ik hoop en wens alleen soms dat ik me weer zo sterk voelde als voor dat ik die angsten had. Ik voel me vaak in de steek gelaten door mezelf.
Het scheelt/helpt dat ik het nu al van me af kan schrijven!
reacties (0)