Wat gaat de tijd toch snel.....
Lief klein Willemijntje,
wat gaat de tijd toch snel! Eigenlijk moet mama vaker een blogje schrijven, want je maakt zoveel mee in zo'n korte tijd!!! Ach ja, dan worden de blogjes maar ietsje langer!
De vorige keer dat ik schreef was nog voor jouw eerste kerst, nu zitten we alweer in het nieuwe jaar. Vlak voor kerst mocht ik weer een nieuwe mijlpaal van jou meemaken! Je eerste stukje kruipen is een feit! Zomaar opeens! Knie onder je bil trekken en afzetten maar! Natuurlijk kost het nog erg veel moeite, lukt het vaker niet dan wel en draai je toch nog liever rondjes; je eerste beweging was een feit! En natuurlijk wel eerst even achteruit. Sindsdien oefen je veel en ben je helemaal in de wolken als je een volgend speeltje weer binnen je bereik treft. Het duurt niet lang meer of jij tijgert de hele kamer door! Ziek of niet ziek!
Want ziek ben je geweest lieverd! Zo ontzettend hoesten, koorts en snot, snot, snot! Zo zielig! Opeens waren alle nachten weer opgebroken, hoestpartijen en dichtzittende neus, wat hadden papa en mama een medelijden met je! Ook kerst was je nog niet echt helemaal in je element. Je hebt heerlijk gespeeld met je cadeaus van onder de kerstboom, maar je tranen waren altijd binnen handbereik. Wat had mama het graag van je overgenomen. Maar helaas, dat kan niet, dus heeft mama je maar heel erg veel geknuffeld. De kerstdagen waren natuurlijk een drukte van belang! Het hele land door, van opa en oma een skipak onder de boom gekregen! Want ja, over 2 weekjes gaan we op vakantie naar de sneeuw!! Joepie!
Door het vele rondrijden en late naar bed gaan was je ritme natuurlijk ver te zoeken; tel daarbij op dat je zo vaak wakker werd door al het snot en het feit dat je al niet de makkelijkste slaper bent overdag en dan kan je je wel bedenken dat de nachten van papa en mama ook nu redelijk gebroken zijn. Om de haverklap word je wakker, aandacht vragend van mama, want je neusje zit allang niet meer dicht. Zodra je mama's hand door de spijlen van je bed voelt, val je meteen weer rustig in slaap, maar dit kunnen we niet eeuwig vol houden meisje! Nu in het nieuwe jaar toch weer proberen wat strenger te zijn!
Dat je geen slaper bent, werd op zaterdagavond nog maar eens duidelijk. Voor oudjaar waren papa en mama naar vrienden gegaan. Niet alle kinderen waren mee, er waren nog 3 jongens en jij. Allemaal een stuk ouder en toch was jij de enige die tot laat het feestje mee vierde! Terwijl de mannen allang boven lagen te slapen (mama heeft het met jou ook geprobeerd hoor, maar schreeuwen dat je kon!), lag jij in je maxicosi de sterren van de hemel te kletsen! Pas om kwart voor 12 gingen jouw oogjes dicht, om vervolgens heerlijk door het geknal heen te slapen!
2012 alweer! Het eerste jaar dat papa en mama samen met jou zijn begonnen! Wat gaat de tijd toch snel! Vorig jaar zat je in mama's buik en was aan die buik nog bijna niet te zien dat er een wonder in groeide! Nu ben je een klein meisje van alweer 7 maanden! Heb je met kerst voor het eerst een broodkorstje opgesmikkeld (omdat je hapje kabeljauw, haricots verts, krieltjes niet in de smaak viel!), vond je daarna dat hapje toch wel lekker en kwamen papa en mama erachter dat jij helemaal verzot bent op zalm! (met worteltjes en krieltjes).
Iedere dag leer ik je nog een beetje meer kennen en word ik steeds verliefder op mijn kleine prinses! En iedere dag groei je steeds een beetje groter! De vorige keer op het CB was je 8,3 kilo en 66,2cm groot. Mama is toch wel een beetje trots dat een groot gedeelte van die groei komt door de borstvoeding! Nooit had ik gedacht dat ik het zo lang zou vol houden, maar nu er langzaam een einde aan de productie komt en gisteren het eerste flesje flesvoeding een feit werd, was ik toch wel een beetje weemoedig. Weer een stapje onafhankelijker..........
Daarentegen ben je op dit moment gelukkig weer erg afhankelijk. Mama hoeft de kamer maar uit te lopen en je bent helemaal van slag, dus als mama gaat douchen, zit jij in de nuna in de badkamer! Geweldig vind je dat en stiekem vindt mama dat ook wel erg gezellig! Zo'n kletsend klein meisje midden in de badkamer!!!
En vandaag heb je mama aan het huilen gemaakt! Van geluk welteverstaan! Mama was vandaag jarig en kreeg een cadeau van jou (door jouw papa gemaakt). Een fotoboekje met allemaal foto's van jou en daarbij een compilatie van de verhaaltjes die ik hier geschreven heb. Van het moment dat papa en mama op vakantie naar Bonaire gingen en nog niet wisten dat jij onderweg was tot dat jij 6 maanden oud was. Gehuild heeft mama! Dankbaar en gelukkig voor jouw bestaan, de verrijking van ons leven en het geluk dat je ons gebracht hebt. Wat ben ik blij dat ik alles heb opgeschreven, zodat jij later als jij groot bent en misschien zelf wel kindjes gaat krijgen, kan teruglezen hoe jouw mama het ervaren heeft en hoe fijn wij het samen hadden.
Lief klein konijntje van mama, ik hou van je, meer dan je ooit zal weten!
je mama
reacties (0)