De eerste mijlpaal
Ha dames,
daar ben ik weer na de zenuwslopende dag gisteren! Zowel qua voetbal (laat ik zeggen, ik denk dat de scheids op vakantie gaat naar Spanje!), als termijn.
Gisteren namelijk 5 weken en 3 dagen, het moment waar het de vorige keer helaas mis is gegaan. Ik merkte dat ik de dagen ervoor behoorlijk gespannen was. Voelt dit hetzelfde, of meer, of minder? Heb ik nu minder gevoelige borsten of niet? Ben, denk ik, wel honderd keer naar de WC gegaan om te checken of ik geen bloed verloor, maar alles voelt anders en goed dit keer!
Zaterdag werd lief zelfs wakker en zei uit zichzelf: Zullen we vandaag naar de opa's en oma's gaan om ze het nieuws te vertellen? Dat hebben we dus ook gedaan! Natuurlijk wel erg vroeg in de zwangerschap, maar de vorige keer hebben ze alleen in het verdriet kunnen delen. Dus we hadden nu zoiets, als het misgaat, hebben ze ook deel uitgemaakt van de blijdschap! Tranen van geluk toen ze de cadeautjes uitpakten met een rompertje met "Mijn oma is de liefste" en een slabbetje met "Opa is mijn dikke vriend". En ondanks dat ze wisten dat het 2 maanden geleden mis was gegaan, waren ze heel verrast (behalve mijn moeder, die had het vorige week al aan mij gezien, zei ze).
Vanochtend toch nog maar even de verloskundige gebeld en verteld dat ik toch best wel gespannen ben of alles goed zit. Dat kon ze zich heel goed voorstellen en mag dus volgende week donderdag (22-7-10), over 10 dagen (!!!!) voor de eerste echo naar de praktijk komen!!! Spannend!!!! Dan ben ik precies 7 weken!
Dus nu is het aftellen begonnen en hopelijk mogen wij over 10 dagen ons kleine gupje aanschouwen met een prachtig kloppend hartje!!! Heb er vertrouwen in, het gaat goedkomen!!!
liefs
reacties (0)