1000 ballonnen en update

Zo, dat is alweer lang geleden dat ik hier een blog geschreven heb. Mijn lieve BB-maatje Lise doet dat vaker, maar ik ben echt een lambal op dat gebied. Maar.....ik waag me toch weer eens aan een blog.

Hoe ziet Blini's leven er nu uit? Het eerste jaar moederschap vond ik best pittig. Mijn grootste angst kwam uit, een PND. Maar goed, het was er een die volledig naar binnen sloeg. Ik piekerde me suf over alles en iedereen. Alleen als R. wakker was, kon ik genieten. Dan had ik afleiding. Gelukkig was ik me bewust van mezelf en ben ik zelf op tijd naar de huisarts gegaan. Ruim driekwart jaar heb ik aan mezelf gewerkt, een pittige strijd. En met succes. Ik geniet meer dan ooit van mijn leven, van mijn gezin. En een PND, nooit meer!

En dan mijn lieve kleine R. Kleine R. is allang geen kleine R. meer. In mijn ogen natuurlijk wel, maar ze is inmiddels uitgegroeid van een baby naar een dreumes/peuter met een behoorlijke eigen wil. De nee-fase is begonnen en daarnaast spookt ze het liefst allerlei dingen uit als ik even niet kijk. Haar favoriete spelgoed is onze hond en gelukkig is dat geheel wederzijds. Zo mooi om te zien dat die twee aan elkaar gewaagd zijn. Ook speelt R. graag met puzzels en met water (heel fijn voor mama haha). Buiten spelen vindt ze ook geweldig, want dan ziet ze andere diertjes. Het enige wat ze nog niet zo goed kan, is alleen spelen. Haar spanningsboog is ook nog maar kort, maar dat zal de leeftijd wel doen.

Kortom het gaat hartstikke goed hier!

Voor de mensen die mij op Facebook hebben, graag even mondje dicht. Mijn man en ik zijn begonnen aan de eerste ronde voor een tweede kindje. Mijn lijf ligt alleen met mij overhoop, want ineens doet mijn lijf iets totaal anders dan wat het normaal doet.  Mijn eisprong is geweest en officieel ben ik nu twee dagen overtijd. Op mijn NOD testte ik echter negatief. In de loop van de dag begon het bruinverlies. Mooi, ik word ongesteld op naar ronde 2. Inmiddels zijn we weer twee dagen verder en ook nu is het niets veranderd. Ik verlies wat bruin en meer niet. Zou dat dan toch nog een innesteling zijn? Ik snap er dus echt niks van. Het is geen probleem wanneer het nu niet raak is, dan maar beginnen aan een nieuwe ronde. Het scheelt dat het bij R. ruim zeven maanden duurde voordat ik zwanger was en dat ik daarnaast ook nog eens twee keer overtijd was, maar dan zonder het bruinverlies. Alles wat eerder is dan die zeven maanden van R., noem ik een meevaller. De druk zit er dus stukken minder op. Laat mij nu maar ongesteld worden, dan kunnen we weer aan nieuwe ronde beginnen. En toch kriebelt het bij mij nu: wel zwanger, niet zwanger? Ik ben gewoon ongeduldig geloof ik.

Wordt vervolgd....