Mijn zwangerschap vertellen aan mijn moeder en familie

In mijn vorge blog heb je kunnen lezen hoe ik er achter kwam dat ik in verwachting ben van mijn eerste kindje. Nu ga ik jullie vertellen hoe de reactie van mijn moeder was en hoe ik het tegen mijn familie heb gezegt.

Ik had dus mijn ex gesproken en tegen hem gezegt dat ik het tegen me moeder ging vertellen als ik thuis kwam van de hond uitlaten. Eigenlijk had ik verwacht dat ze nog in bed lag toen ik thuis kwam maar ze was al beneden. Ik kwam binnen deed de riem af en zei tegen me moeder dat ze even moest gaan zitten. Ze zei ‘je bent toch niet zwanger he?’. Ik reageerde hier niet op pakte de zwangerschapstest uit me zak en legde hem op tafel. Ze pakte de test van tafel en keek er naar zonder iets te zeggen. Ondertussen was ik ook aan tafel gaan zitten en was ik aan het huilen. Ik schaamde me eigenlijk best wel omdat me moeder nu wist dat ik seks had gehad met me ex. Ze wist wel dat ik sexueel actief was maar ze wist niet dat ik al seks had gehad met hem. Ze was eigenlijk heel relaxst en vroeg wat ik wilde. Ze vond een abortuspil (die kan tot 9 weken van zwangerschap) wel een optie was. Ik wilde dit absoluut niet en was dus ook niet van plan dit te gaan doen. Ze stond volledig achter me keuze toen ik zei dat ik het absoluut niet wilde en dat ik er verder ook niet over wilde na denken. Ze zei: ‘oke nou dan komt er een babytje in huis’. Ze is hierna buiten een sigaretje gaan roken om even na te denken hoe en wat. Toen ze terug kwam zei ze dat we naar me opa en oma moesten gaan voor hulp. Hun hadden ten slotte al ervaring met dat hun eigen dochter ook 17 was en zwanger. Ik was intens zenuwachtig om het tegen me oma te vertellen me oma had geen idee dat ik sexueel actief was en die vind dat je echt geen seks voor het huwelijk mag.

Oke we gingen dus richting me opa en oma, ik kwam daar binnen en ging zitten en zei eigenlijk helemaal niks. Me oma merkte wel gelijk dat er iets was ze keek naar me moeder ‘van wat is het?’ Toen zei me moeder ‘bianca is zwanger’. De shock in me oma haar ogen kon ze niet verbergen ze was zo geschrokken. Maar ook me oma stond achter mij wat er ook zou gebeuren. Toen me opa terug kwam van de kerk zei me oma ook maar gelijk tegen hem dat ik zwanger was. Zijn reactie was wat minder. Hij was best wel boos, eerste reactie natuurlijk. De boosheid van hem duurde eigenlijk niet lang paar dagen later was hij wel bij gedraaid en deed hij er gewoon normaal over. Gelukkig staan mijn opa en oma net zo goed achter mijn beslissingen en helpen ze me waar nodig en kijken ze bijde ook heel erg uit naar de baby!

De rest van de familie hebben we het ook omstebeurt verteld de ene was positiever dan de ander maar tocht zijn ze er voor me en bieden ze hun hulp aan waar nodig. Ik heb ontzettend veel steun aan me naaste familie. Ben heel blij dat na de grote shock iedereen toch samen met mij uit kijkt naar de komst van de kleine baby in mijn buik.

Dit was hoe mijn moeder en familie reageerde op het feit dat ik een wondertje verwacht.

Groetjes bianca