Jeetje wat verstrijkt de tijd.. 4 januari, ronde 8, waarvan 6 met 5-daags 100mg clomid. Nooit gedacht dat een volgende zwangerschap weer zo lang op zich kon wachten. Het is vreselijk om tussen hoop en wanhoop te leven. Even die hoop na je eisprong en weer worden teleurgesteld als het weer niet is gelukt. Soms voelt het zo oneerlijk! Zwangere vrouwen die dan ook nog eens erbij moeten vermelden dat het ze in slechts een maand is gelukt. Ik kan het er even niet bij hebben. Leuk voor jou, maar weet je wel dat er een hoop vrouwen zouden willen dat het na een maand is gelukt zonder een mikmak aan hormonen binnen te krijgen. Ik denk dat die vrouwen het nooit zullen begrijpen en misschien moet ik het ook maar zo laten. Misschien is het niet voor niets dat het nu langer duurt. Moet ik eerst andere struggels overwinnen en komt het wanneer ik er schijnbaar beter klaar voor ben. Het blijft een tergend proces dat gewacht en maanden lang jezelf van alles onthouden om te zorgen dat er een gezonde zwangerschap uit voort komt. Ik heb mijzelf dan ook maar voorgenomen dat ik gewoon carpaccio, rauwe vis zoals sushi en koffie drink en dat ik vanaf de eisprong minder met koffie en geen alcolhol drink. Zo is het leed draagzamer en mag ik mijzelf troosten en boosten de eerste weken tot de eisprong. Op naar de volgende ronde met een heerlijke dosis hormonen. Wat zullen ze weer blij met mij zijn op het werk!
reacties (0)