Ik doe weer mee!

Het gaat weer beter met me. Wat een achterlijke 12 maanden waren dat zeg, ik heb me groot, sterk en positief proberen te houden. Maar mijn god wat was dat zwaar zeg, ik merk pas nu het beter gaat hoe moe ik er eigenlijk van ben.


Precies een jaar geleden was ik zwanger en na de 12 weken echo heb ik tegen mezelf gezegd dat ik me nu geen zorgen meer moest maken, het miskramen-tijdperk ligt achter ons, we zijn de 12 weken grens voorbij genieten maar! Nogal een klap dus toen de controle echo daarna niet goed was, ik kon het gewoon niet geloven echt geen hartje?? Nou een opgewekte miskraam met 16 weken was toch echt wel wat heviger dan wat ik gewend was. Van alle spanningen rugpijn gekregen maarja dat gaat wel over toch? Nou niet dus van kwaad naar erger, in de zomer geopereerd en ik dacht dat ik wel even het record snel herstellen zou gaan verbeteren. Het is maar goed dat ik toen nog niet wist wat er nog voor me lag. Mn rugzenuw flink beschadigd, veel zenuwpijn, heftige pijnstillers en maandenlang niet in staat om te zitten of te lopen dus liggen en nog eens liggen. Ik ben mezelf behoorlijk tegengekomen in die maanden: blijft lief wel zolang naast mn bed zitten, komt dit ooit wel weer goed, wat heb ik in godsnaam nog te vertellen als ik al die tijd maar naar mn plafond lig te turen, wil ik nog wel proberen zwanger te raken of wanneer is het genoeg geweest?


het nieuwe jaar is gelukkig goed begonnen, op 1 januari heb ik mijn eerste rondje buiten weer gelopen en het gaat nu goed vooruit. Ik kan mn energie weer kwijt en de zon schijnt dit jaar gelukkig ook vroeg dus ik word langzamerhand we een beetje een blijer meisje. En...ik durf nog niet te testen maar heb zo'n vermoeden dat ik wel eens zwanger zou kunnen zijn! De cirkel zou rond zijn, precies 12 maanden later. Deze keer ga ik beter voor mezelf zorgen, ik heb een afspraak gemaakt bij de psycholoog binnenkort. Gewoon om mn spanningen op een goede manier te kunnen ontladen over een evt nieuwe zwangerschap en om het afgelopen jaar een plekje te geven. Ik heb het mezelf beloofd.


En meiden, sorry ik ben me bewust dat ik echt niet altijd optimaal heb meegeleefd met jullie ups en downs, maar dikke knuffel voor jullie allemaal en ik doe vanaf hier graag weer mee!


xx

131 x gelezen, 0

reacties (0)


  • lolawolf

    Hoe gaat het met je??? x

  • layla87

    Logan en ik duimen voor je! Dikke knuff

  • marleen076

    Och meis wat een heftig verhaal.....geniet van je weekend en wie weet.... Kunnen we over 9 maanden voor jou een muffin eten

  • Mia Mermaid

    Wat heb jij veel meegemaakt zeg! Maak je om ons maar geen zorgen zou ik zeggen en een paar gesprekken met een psycholoog lijkt mij een goed idee. Ik heb zelf ook gesprekken gehad in het ziekenhuis na mijn eerste zware bevalling. Ik was erg angstig voor de tweede keer en de gesprekken hebben mij wel rust gegeven. Zet 'm op en hopelijk gaat alles nu goed!

  • lolawolf

    Sterke madam!

  • joosje-b

  • roosje72

    Welkom terug zou ik zeggen!