Bente`s blog
Dada allemaal,
Mijn laatste verhaaltje is wel heeeeeeeeeeeeeeeeeeel oud. Maar even snel iets nieuws vertellen. Ik ben nu bijna 10 maanden en ik kan
Zitten, gaan zitten, kruipen, staan in de box of bij de tafel, dada zwaaien en ik pak kleine dingetjes tussen duim en wijsvinger.
Ik ben soms ondeugend en kruip alleen naar dingen toe waarvan papa en mama neenee zeggen. (Wat zullen ze toch bedoelen met: “ neenee”. Ik kan er gewoon bij hoor!)
Wij hebben een cavia in huis. Tijgertje noemt iedereen hem. Die vind ik heel leuk. Het hok zit op slot….maar dat slot krijg ik al los. Nu nog even kijken hoe ik de klep omhoog krijg. Daarop moet ik nog even goed oefenen. Ik heb nu 7 tandjes…….de cavia heeft er minder….maar…..die kan wel bijten hoor. Soms bijt ze een beetje in mijn vingertje…..maar…..dat kan mij niks schelen. Ik kruip er gewoon weer naartoe en probeer het nog een keertje.
Mama zegt dat ik net een hondje ben. Vorige week hebben de leidsters van het kdv dat ook al gezegd. Ik kruip de hele ruimte rond en als ik een speeltje mee wil nemen, doe ik dat gewoon in mijn mond. Ook kan ik heeeeeeeeeeeeeeeeel hard met mijn hoofdje schudden als ik een speeltje in mijn mond vast heb.
Ook heb ik al veel op de fiets gezeten. De eerste paar keer vond ik het maar vreemd, maar nu…………..heel erg leuk. Papa fietst ook op de mama fiets…gek hoor….maar toch blijft papa lekker papa.
“ Mee mogen” vind ik super. Mijn gezichtje begint te stralen en mijn beentjes te trappelen zodra papa of mama met mijn jas aankomt. Fiets, wandelwagen en auto. Allemaal prima!
Afgelopen zaterdag ben ik bij papa’s voetbalwedstrijd wezen kijken. Papa heeft gescoord…..zegt hij. Wij hebben niks gezien. We waren veel te druk met andere mama’s en kindjes aan het spelen. Sorry papa! Volgende keer beter. Als een klein lammetje heb ik er wel over het gras gekropen. Dat voelt gek……gras aan mijn vingertjes.
Ik blijf een beetje verkouden. De dokter zegt dat ik misschien wel een “snottebelkind” ben. Nou, zodra ik kan praten ga ik op zoek naar een andere dokter hoor. Dat laat ik echt niet over mij zeggen.
Praten gaat ook al lekker. Ik maak veel “papa” en “ mama” klanken. En als iemand “ aai” zegt, roep ik “ aap” . Ook probeer ik “ uit” te zeggen. Dat woordje hoor ik ook zoveel. Jas uit, schoenen uit, uit de box, uit bed, uit de kinderstoel. Uit, Uit, Uit.
En dat geldt nu ook voor dit verhaaltje: UIT
Kusje van Bente x
reacties (0)