Blaasverzakking en .......... op naar de 33 weken!

Héhe, ik loop nu al bijna 2 maanden te rommelen met medicijnen blaasonstekingen, schimmelinfecties (die ik volgens mij niet had) en noem maar op.

Vandaag toch weer bij de huisarts geweest. Bij alle andere onderzoeken vond hij het niet nodig om te controleren....en zelf stond ik er ook niet om te springen......Ja, Stom! Ik weet het.

Vandaag is in mijn ogen eindelijkj de juiste diagnose gesteld. Ik heb een blaasverzakking. Hierdoor komt de blaas een stukje naar buiten en is het boeltje opgezwollen en rood. Naast een zalfje en regelmatig ff gaan liggen is er nu weinig aan te doen, maar ben blij dat ik weet waar ik aan toe ben. De zalf voor de schimmelinfectie zorgde alleen maar voor meer last. Hoop dat ik nu de goede kant weer op ga.

Waarschijnlijk is de verzakking een gevolg van de sub-total-ruptuur die ik bij de oudste heb opgelopen :(. Een voordeel is dat het de bevalling waarschijnlijk zal bespoedigen :). Heb na deze ruptuur nog tweede bevalling "doorstaan" en uitstrijkjes gehad. Zal het toen ook al niet helemaal goed hebben gezeten? Maar.....ik snap nu waarom het zo'n pijn doet op het moment dat de kleine even tegen de blaas schopt. Deze komt extra in de knel......en dat doet zeer!

Na de bevalling kijken of het zich hersteld heeft......en anders een operatie (jakkie). Dan moeten we toch maar snel beslissen of onze kleine uk misschien nog een broertje/zusje gaat krijgen. Na de operatie wordt het (volgens ff snuffelen op internet) afgeraden.

Maar ja, dat is vooruitlopen op. Inmiddels doe ik het nog maar weer wat rustiger aan en hobbel de laatste 7 weken nog even door.

Verder gaat het met de kleine prima. Beweegt nog steeds heel goed (veel en flink).

Tot blogs!