Getrappel

Vandaag was ik vroeg klaar en besloten mijn lunch te nuttigen bij manlief. En toen we lekker zaten te genieten van ons broodje, waren ze daar ineens: de eerste trappeltjes. 3 Klopjes tegen de binnenkant aan. Gefladder en gekriebel in mijn buik voel ik al veel langer, maar dit waren de echte eerste trappeltjes.Grappig, want dan besef je dat er écht een levend wezentje in je zit. Ondanks de talloze echo's en het bijna constante misselijke gevoel, maakt dit het toch wel heel echt.

Net op de dag nadat dochterlief heeft ontdekt dat ze zich kan optrekken aan de box..

Ik ben overigens vast een zeikerd maar pffff wat is het warm vandaag, en vies benauwd!! Zweet me kapot!! Lang leve de hormonen.